( تیزآموز ) تیزآموز. ( نف مرکب ، ن مف مرکب ) که تیز آموزاند. که تیز آموخته شود. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) : هر پیشه که از آن کهتر نباشد و هر صناعت که از آن تیزآموزتر نبود، تا مرد مدتی بر مزاولت آن مداومت نمی نماید در آن مهارتی... حاصل نمی کند.( المعجم فی معاییر اشعارالعجم از یادداشت ایضاً ).
