تیره تن. [ رَ / رِ ت َ ] ( ص مرکب ) سیاه اندام. کالبد سیاه و تاریک : پدید آمد از دور چیزی درازسیه رنگ و تیره تن و تیزتاز.فردوسی.فرزند تو این تیره تن خامش خاکی است پاکیزه خرد نیست نه این جوهر گویا.ناصرخسرو.رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.