تیره بین. [ رَ / رِ] ( نف مرکب ) تیره بصر. کور. || نابخرد. نادان. نامدرک. که از فهم حقیقت عاجز بود : وگر زآنکه جانی بود تیره بین نه آرایش داد داند نه دین.اسدی ( گرشاسب نامه ).رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.