تیر شهاب

لغت نامه دهخدا

تیر شهاب. [ رِ ش ِ / ش َ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) درخش هایی که به شب در آسمان از سویی به سویی شوند همچو تیر پران :
دوش چو سلطان چرخ تافت به مغرب عنان
گشت ز تیر شهاب روی هوا پرسنان.
خاقانی.
بود چو در درع ابر لمعه شمشیر برق
بر زره کهکشان آتش تیر شهاب.
سیف اسفرنگ.
رجوع به شهاب شود.

فرهنگ فارسی

درخش هایی که به شب در آسمان از سویی به سویی شوند همچو تیر پران

دانشنامه آزاد فارسی

مترادف ها

meteoroid (اسم)
شهاب ثاقب، تیر شهاب، سنگ اسمانی

shooting star (اسم)
شهاب ثاقب، تیر شهاب، ستاره ثاقب

meteoric shower (اسم)
رگبار، تیر شهاب، سقوط پیاپی شهابهای ثاقب

meteor shower (اسم)
رگبار، تیر شهاب، سقوط پیاپی شهابهای ثاقب

falling star (اسم)
ثاقب، شهاب، تیر شهاب

پیشنهاد کاربران

بپرس