تیازولین ها ( یا دی هیدروتیازول ها ) گروهی از ایزومرهای ترکیبات هتروسیکلیک ۵ - عضوی است که حاوی هر دو اتم گوگرد و نیتروژن در یک حلقه می باشد. اگرچه تیازولین های غیر استخلافی به تنهایی ندرتاً دیده می شوند، اما مشتقات آن ها بیشتر مشاهده می شوند و برخی نیز از نظر زیستی فعال هستند. به عنوان مثال، در یک فرایند پیرایش پساترجمه ای متداول ، بقایای سیستئین به تیازولین تبدیل می شود. [ ۱]
تیازولین ها برای اولین بار به وسیله دی آلکیل دار کردن تیوآمیدها و توسط شیمیدان آلمانی ریچارد ویلشتتر در سال ۱۹۰۹ تهیه شد. [ ۲] ۲ - تیازولین ها معمولاً از ۲ - آمینواتان تیول ها ( به عنوان مثال سیستیمین ) تهیه می شوند. [ ۳] همچنین ممکن است از طریق واکنش آسینگر سنتز شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتیازولین ها برای اولین بار به وسیله دی آلکیل دار کردن تیوآمیدها و توسط شیمیدان آلمانی ریچارد ویلشتتر در سال ۱۹۰۹ تهیه شد. [ ۲] ۲ - تیازولین ها معمولاً از ۲ - آمینواتان تیول ها ( به عنوان مثال سیستیمین ) تهیه می شوند. [ ۳] همچنین ممکن است از طریق واکنش آسینگر سنتز شوند.
wiki: تیازولین