تی او ۹۲

تی او - ۹۲ ( به انگلیسی: TO - 92 ) یک سبک پُرکاربرد از بسته های نیم رسانا است که عمدتاً برای ترانزیستورها استفاده می شود. این محفظه اغلب از اپوکسی یا پلاستیک ساخته شده است و اندازه جمع و جوری را با هزینه بسیار کم ارائه می دهد.
توصیف گر TO - 92جدک از نام کامل اصلی بسته مشتق شده است: Transistor Outline Package, Case Style 92. این بسته همچنین با نام SOT54 شناخته می شود. تا سال ۱۹۶۶ این بسته توسط موتورولا برای افزاره های 2N3904 خود درمیان سایرین استفاده می شد. [ ۲]
محفظه در اطراف عناصر ترانزیستور در دو قسمت قالب گیری می شود. رو آن صاف است و معمولاً دارای شماره قطعه چاپ شده با ماشین است ( بعضی نمونه های اولیه به جای آن شماره قطعه را روی سطح بالایی چاپ می کردند ) . قسمت پشتی به شکل نیم دایره است. خطی از فلاش قالب گیری حاصل از فرایند قالب گیری - تزریقی در اطراف محفظه دیده می شود.
• ترانزیستورهایی از این نوع را می توان بسیار ارزان ساخته و فضای بسیار کمی را اشغال می کند. اکثر مدل ها به راحتی در مقادیر زیاد از توزیع کنندگان عمده فروشی در دسترس هستند.
• یافتن آنها در فروشگاه های کوچک لوازم الکترونیکی به دلیل کاربرد گسترده آنها آسان است و آنها را به گزینه ای محبوب برای کارهای سرگرمی و نمونه اولیه سازی تبدیل می کند.
عیب اصلی این سبک کیس ها عدم وجود گرماگیر است.
• ترانزیستورها و آی سی های این نوع نمی توانند به اندازه معادل های با توان بالاتر مانند TO - 220 انرژی را تحمل کنند و در صورت اتلاف انرژی بیش از حد می توانند به سرعت سوخته شوند.
• هیچ طرح پایه استانداردی برای تی او - ۹۲ وجود ندارد. BJT های آمریکایی از طرح پایه E - B - C استفاده می کنند درحالی که همتایان ژاپنی آنها از طرح پایه E - C - B و برخی از افزاره های RF از طرح پایه B - E - C استفاده می کنند.
اگرچه افزاره های تی او - ۹۲ عمدتاً در کاربردهای ولتاژ - پایین / جریان - کم ( > ۳۰ ولتاژ؛ > ۱ آمپر ) استفاده می شوند، ولتاژ بالا ( ولتاژ کلکتور - امیتر ۶۰۰ ولت ) و جریان بالا ( جریان کلکتور ۵ آمپر ) افزاره ها در دسترس هستند. حداکثر اتلاف توان اسمی کمتر از یک وات ( ۶۰۰ میلی وات ) است.