تکیر (خاک). تکیر ( روسی: такыр ) نوعی ناهمواری است که در بیابان های آسیای مرکزی دیده می شود و شبیه به نمکزارهای جنوب غربی ایالات متحده است. این اصطلاح از زبان قزاقی یا یکی دیگر از زبان های ترکی آسیای مرکزی گرفته شده و به معنای «صاف، یکنواخت یا لخت» است. تکیر معمولاً در یک منطقه کم عمق و فرورفته با خاک رسی سنگین تشکیل می شود که پس از بارندگی های فصلی زیر آب می رود. پس از تبخیر آب، یک پوسته خشک شده با تَرَک و شکاف بر روی سطح خاک تشکیل می شود. پوسته اغلب توسط سیانوباکتری های رشته ای کلونیزه می شود.
در جنوب غربی ایالات متحده، «تکیرها» با نام پلایا یا کفه نمکی ( کویر ) و در کشورهای عربی به نام سبخا شناخته می شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر جنوب غربی ایالات متحده، «تکیرها» با نام پلایا یا کفه نمکی ( کویر ) و در کشورهای عربی به نام سبخا شناخته می شوند.
wiki: تکیر (خاک)