تکوین. [ ت َ ] ( ع مص ) هست کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). هست کردن و نو بیرون آوردن چیزی را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). هست نمودن و در وجود آوردن و پیدا کردن و... اصل آن کون بمعنی بودن است. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). احداث. ( اقرب الموارد ). ایجاد چیزی که مسبوق به ماده باشد. ( از تعریفات جرجانی ). آفریدن خدای تعالی موجودات را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). کون الاشیاء؛ ای اوجدها. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) : اگر تکوین به آلت شد حوالت چه آلت بود در تکوین آلت.
نظامی.
تکوین. [ ت َ] ( اِخ ) کتاب تکوین. سفر تکوین. سفر پیدایش. نام نخستین کتاب عهد عتیق. رجوع به پیدایش ( سفر... ) شود.
فرهنگ فارسی
بوجود آوردن، هستی دادن، آفریدن، احداث کردن ۱ -( مصدر ) هست کردن بهستی آوردن هستی دادن . ۲ - ( اسم ) ایجاد . جمع : تکوینات . کتاب تکوین سفر تکوین
فرهنگ معین
(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) آفریدن ، به وجود آوردن .
فرهنگ عمید
به وجود آوردن، هستی دادن، آفریدن، احداث کردن.
گویش مازنی
/tek vin/ دهان بین - بی اراده
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] تَکْوین، در فلسفه به معنی به وجود آمدن از ماده می باشد. این اصطلاح در اصل به معنی یکی از مراتب وجود یافتنِ جهان در فلسفۀ مشائی است که به دیگر نظامهای فلسفی نیز راه یافته است. در این مکتبِ فلسفی، زمین و موجوداتِ زمینی نسبت به مراتبِ بالاترِ موجودات، در واپسین مرحله به وجود می آیند و تکوینِ آنها با هستی یافتنِ ماده، به عنوان قابل برای کون وفساد، آغاز می گردد. اصطلاح تکوین به این معنا، همانند احداث، در برابر ابداع قرار می گیرد. هریک از این دو از جهتی با ابداع تقابل دارند، احداث از جهت مسبوق بودن به زمان ، و تکوین از جهت مسبوق بودن به ماده؛ حال آن که ابداع مسبوق به هیچ یک نیست. وجوه مورد مطالعه در تکوین در بحث از تکوین، دو وجه جهان شناختی ـ متافیزیکی و طبیعی قابل بررسی است. وجه متافیزیکی ۱. تکوین از دیدگاه جهان شناسانه و متافیزیکی: در نظامِ کیهان شناختیِ مشائی، جهانِ هستی به ترتیبِ عقل، نفس، فلک، عناصر و مرکبات توضیح داده می شود. آن گاه که اجسام فلکی یا کرات آسمانی به تمامی به وجود آمدند، ایجادِ عالمِ زیر ماه که همان جهانِ زمینی است، آغاز می گردد . نظرارسطو ...
تَکْوین (development) در زیست شناسی، فرآیندی که طی آن، موجود زنده خود را از شکل یاخته ای منفرد به جانداران پریاخته ای و پیچیده ، با ساختارهایی مانند اندام های حرکتی و اعمالی مانند تنفس، تبدیل می کند. ساختارهای حاصل قادرند در ارتباط با یکدیگر کار کنند. بیشتر جزئیات این فرآیند ناشناخته، و فقط برخی از ویژگی های اساسی آن دانسته است. جز یاخته های جنسی (گامت ها)، هر یاخته در جاندار دقیقاً رمز وراثتی یکسانی دارد. بنابراین، تکوین یاخته به شکل یاختۀ جگری یا مغزی به ژن های موجود بستگی ندارد، بلکه وابسته به ژن هایی است در آن بیان می شوند. تکوین شکل ها و الگوهای جاندار و تولید یاخته های متفاوتِ بسیار تخصص یافته مسئله ای کنترلی است که طی آن، ژن ها بسته به مرحلۀ تکوین موجود زنده فعال (روشن) یا غیرفعال (خاموش) می شوند.
ریشه، پیدایش، سنخیت، منشاء، تولید، تکوین، سفر پیدایش، طرز تشکیل، پسوند به معنی ایجاد کننده
پیشنهاد کاربران
Takvin با تلفظ تکوین احتمالا از دو کلمه و یک حرف پیوند به زبان فارسی به شکل زیر ساخته شده و در زبان عربی معنای دیگری بخود گرفته باشد: Tak v in با تلفظ تَک و این. تک به معنای تنها، واحد، یگانه و یکتا که احتمالا اشاره به خالق، پروردگار یا آفریدگار کائنات داشته و ضمیر دوم شخص مفرد اشاره به مخلوقات ( بصور مفرد؛ این مخلوق یا این فرد انسانی ) و دنیا داشته. لذا این واژه ی ترکیبی توسط ادیبان، شاعران، عارفان و حکیمان عربی زبان ساکن سرزمین حجاز از دو کلمه و حرف ربط واو از زبان فارسی وام گرفته شده و قبل از اینکه معنای خلقت یا آفرینش به آن داده شود، به شکل خالق و مخلوقات در فکر و خیال و زبان آنان نجوا و زمزمه میشده و ترجمه ی فارسی خالق و مخلوقات عبارت است از؛ آفریدگار و کائنات. ... [مشاهده متن کامل]
بهر حال بر اساس بینش و باور فردی من، خدای حقیقی و واقعی گیتی ها، کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی، موازی و بیشمار را از ابعاد فراوان و بیکران خویش آفریده و نه از عدم یا نیستی و نه از هیولی اولی حکیمان دینی که معلوم نیست چیست؟ و نفوس مجرد یا من های افراد انسانی ( منجمله نباتی و حیوانی ) را از نفس مجرد یا منِ مطلق، واحد و بیکران خود آفریده و نه از نفس یک موجود خیالی - اوهامی تحت نام آدم ملقب به ابوالبشر. یک نکته بسیار مهم در مورد آفرینش سرمدی، مبدئی، ازلی یا اولیه ی آفرینش نفوس مجرد یا من های افراد انسانی ( منجمله نباتی و حیوانی ) اینست که جملگی بطور مطلق همزمان و همسن و در یک سن معتدل ملکوتی یا آسمانی ( به احتمال قریب به یقین یا نزدیک به حقیقت در سن چهل سالگی ) و هرکدام در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی و بصورت زوجی آفریده شده و از اصل جاودانگی بر خوردار گردیده اند و آنهم هرکدام نه فقط بصورت یک زوج هِترو یا غیر همجنس بلکه هرکدام بصورت پنج زوج مختلط مرکب از سه زوج هترو یا غیر همجنس و دو زوج هِمو یا همجنس ( دو زن و دو مرد خودی ) در قصر ها، کاخ ها یا سراهای آسمانی پنتاگونی یا پنج گونه ای متشکل از پنج ویلا با یک سالن مرکزی و مشترک پنج ضلعی شکل و پنج در مستقل و یک در مشترک خروجی و ورودی با کمیت و کیفیت بهشت برین. به عبارتی دیگر و یا به بیانی دیگر هرکدام از ما افراد انسانی در آفرینش اولیه در محتوای هرکدام از گیتی ها، کیهان و یا جهان ها به شکل خانواده های ده عضوی مشتمل بر پنج مرد و پنج زن خودی آفریده شده و از عشق و زندگی جاودانه برخوردار گردیده ایم. نکته بسیار مهم دیگر اینست که آن ده انسان های ملکوتی یا آسمانی در طی این سفر بسیار طولانی و دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان بین دو بهشت برین متوالی پشت سر هم و در طول همدیگر و بطور سلسله وار در ۱۰ عالم یا دنیا زیر سقف ۱۰ آسمان و روی ۱۰ کره ی زمین به ظهور و پیدایش و کثرت نمیرسند بلکه در ۷عالم یا دنیا زیر سقف ۷ آسمان و روی ۷ کره زمین در مدارات، مراتب یا درجات فراوان تکاملی بین دو حد دنیوی؛ یکی نهایت نقصان و امکان اخس در پائین ترین حالت نشئگی طبیعی و دیگری نهایت کمال و امکان اشرف دنیوی در بالاترین نشئگی طبیعی قبل از وقع آخرین مهبانگ و بازگشت به همان نظام احسن و اشرف آفرینش اولیه در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین بدون هیچگونه نیازی به رستاخیز یا برانگیخته شدن اموات یا مردگان از قبور یا گورها و بدون حضور در دادگاه عدل الهی. چرا آن انسان های آسمانی در هفت عالم یا دنیا زیر سقف هفت آسمان و روی هفت کره زمین در طی این راه و سفر بسیار طولانی و دایره وار دنیوی به ظهور و پیداش و کثرت میرسند و نه در ده عالم یا دنیا زیر سقف ده آسمان و روی ده کره زمین؟!!. باور مندان به تکوین و تشریع پیرو دین اسلام و مفسربن آیات قرآنی مربوط به آن، شاید بهتر باشد که پاسخ حقیقی این سوال را در پیشگاه اعلا و والای حکیم وحیانی و سراینده ی حکمت قرآنی از وی به پرسند که در حال حاضر یا در لحظه ی جاودانه حال در حالت برزخ بسر میبرد و دست رسی و شرف یابی به حضورش برای زندگان دنیوی تا زمانی که نمرده اند، محال و غیر ممکن میباشد. در پایان یکی دو بیت شعر کودکانه در باب تکوین و تشریع : این گیتی یا کیهان و یا این جهان چه باشد با این همه وسعت و گستردگی و فراخی از دید محدود ما انسان ها در بین جهان های بیشمار/ جز قطره ی ناچیزی جاودانه گرفتار در بند و کمند عشق و در پیچ و خم زلف تو ای یار! ای پروردگار ! یا در بطن وجود و ماهیت و ذات مطلق و بیکران و بینهایت تو ای آفریدگار!!؟/. ز بند و کمند عشق تو ای یار! ای پروردگار! هیچ امید رهایی و رستگاری نیست، به رسم دیرینه ی رو به قبله ایستادن و به رکوع و سجده رفتن و رو به زمین و آسمان دست به دعا/ کجا و کَی توانند گریزند این مخلوقات ناچیز زین داغ ها خال های زیبا معجزه آسا به امر و خواست تو نهاده بر سر و دل و دست و پا!!؟/.
نیز در جاهایی: پیکربندی، ریخت پذیری، ریختیابی، دیسمندی
تکامل
bringing into existence
تکوین در عربی همان کن فیکون است تا حضرت پرورگار جل و جلاله بفرماید کن که در پارسی به معنی میشود است و فیکون ف در اوال هر واژه عربی تاکید است مانند انّ مع عسر یسرا، ، ، در ایهبعد یک ف به اول آیه اضافه میشود ... [مشاهده متن کامل]
فانّ مع العسریسرا بدرستیک با هر سختی یک آسانی هست آیه بعد پس بدرستیکه با سختی آسانی هست تا بفر مایدکن فیکن باش پس میباشد چون در خلقت آدم فرمود کن فورا فیکونرشد