تکروری

لغت نامه دهخدا

تکروری. [ ت َ رُ وِ ] ( ع اِ ) دزی درذیل قوامیس عرب آرد: در آفریقا و شرق حشیش را نامندکه از نوعی شاهدانه حاصل شود و مانند تریاک مکیف و منوم است و آن را با توتون دود کنند و کشند. ( دزی ج 1ص 149 ). تکرونی ظاهراً تصحیف آن است. ( دزی ایضاً ).

پیشنهاد کاربران

بپرس