توکوگاوا ایه موچی، توکوگاوا یوشیتومی ( به ژاپنی: 徳川 家茂 Tokugawa Iemochi ) ; ۱۷ ژوئیهٔ ۱۸۴۶ – ۲۹ اوت ۱۸۶۶ ) در سن دوازده سالگی به عنوان چهاردهمین شوگون از شوگون سالاری توکوگاوا منصوب شد. وی در سن ۲۰ سالگی درگذشت. پدر اصلی وی توکوگاوا ناری یوکی رهبر یکی از شعبه های خاندان توکوگاوا به نام خاندان کیوشو توکوگاوا بود.
خاندان شیمیزو توکوگاوا یکی از گوسانکیو یا خاندان هایی بود که امتیاز این را داشت که در صورتیکه خاندان اصلی توکوگاوا وارثی برای ادامه شوگون سالاری نداشت، شوگون بعدی از این خاندان انتخاب شود. شوگون سیزدهم، توکوگاوا ایه سادا فرزندی از خود برجا نگذاشت. به همین علت ایه موچی بعدها به فرزندخواندگی خاندان شیمیزو توکوگاوا درآمد تا شرایط شوگون شدن را داشته باشد.
قبل از مرگ توکوگاوا ایه سادا وی وصیت نامه خود را به ای نائوسوکه داد، که:
نخست، تا زمانی که ایه موچی به اندازه کافی بزرگ شود تا بتواند حکومت کند، ای نائوسوکه باید به ایه موچی در اداره کشور و دولت کمک کند. دوم، در همه مسائل سیاسی باید با تن شو - این ( همسر شوگون سیزدهم ) به عنوان نامادری ایه موچی جهت بررسی مطرح شود.
پس از آنکه ای نائوسوکه به دلیل حادثه ساکورادامون ( ۱۸۶۰ ) جان خود را از دست داد، شوگون سالاری توکوگاوا برای حفظ اتحاد بین شوگون سالاری و دربار، کوبو گاتای ( وحدت امپراتوری و شوگون سالاری، مرام سیاسی امپراتور کومِی ) ، دو نفر از روجوهای ( ریش سفیدان ) شوگون سالاری، آندو نوبوماسا و کوزه هیروچیکا خواستار ازدواج خواهر امپراتور کومی، چیکاکو، شاهدخت کازو با شوگون وقت، توکوگاوا ایه موچی شدند. امپراتور امپراتور کومی به شرط اجرای اخراج بیگانگان توسط توکوگاوا ایه موچی با این ازدواج موافقت کرد. [ ۱]
این ازدواج سیاسی در ۱۱ فوریه ۱۸۶۲ صورت گرفت. از این ازدواج فرزندی حاصل نشد. توکوگاوا یوشینوبو شوگون پانزدهم، فرزندخوانده ایه موچی و همسرش شاهدخت کازو بود.
فرمان اخراج اجنبی ها در سال ۱۸۶۳٪ بر اساس احساسات ضد خارجی و جنبش و اندیشهٔ سون نو جوای حرمت گزاری به امپراتور، اخراج اجنبی ها رایج در آن زمان صادر شد. با این حکم امپراتور کُومِی شخصاً توافق و موافقت خود را با چنین احساساتی در کشور اعلام کرد، با توجه به شرایط بعد از قرن ها فرصت برای ایفای نقش فعال توسط امپراتور در مسائل مربوط به دولت به وجود آمد و امپراتور در مقابله با قراردادهای بسته شدن با خارجیان به مداخله در حکومت شوگون ها وارد شد. او در تاریخ ۱۱ مارس ۱۸۶۳ این فرمان را صادر کرد و آخرین مهلت برای اجرای فرمان را دو ماه یعنی ۱۱ مه ۱۸۶۳ ( گاه شماری قمری ) برابر با اول ماه ژوئیه ۱۸۶۳ ( میلادی ) قرار داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخاندان شیمیزو توکوگاوا یکی از گوسانکیو یا خاندان هایی بود که امتیاز این را داشت که در صورتیکه خاندان اصلی توکوگاوا وارثی برای ادامه شوگون سالاری نداشت، شوگون بعدی از این خاندان انتخاب شود. شوگون سیزدهم، توکوگاوا ایه سادا فرزندی از خود برجا نگذاشت. به همین علت ایه موچی بعدها به فرزندخواندگی خاندان شیمیزو توکوگاوا درآمد تا شرایط شوگون شدن را داشته باشد.
قبل از مرگ توکوگاوا ایه سادا وی وصیت نامه خود را به ای نائوسوکه داد، که:
نخست، تا زمانی که ایه موچی به اندازه کافی بزرگ شود تا بتواند حکومت کند، ای نائوسوکه باید به ایه موچی در اداره کشور و دولت کمک کند. دوم، در همه مسائل سیاسی باید با تن شو - این ( همسر شوگون سیزدهم ) به عنوان نامادری ایه موچی جهت بررسی مطرح شود.
پس از آنکه ای نائوسوکه به دلیل حادثه ساکورادامون ( ۱۸۶۰ ) جان خود را از دست داد، شوگون سالاری توکوگاوا برای حفظ اتحاد بین شوگون سالاری و دربار، کوبو گاتای ( وحدت امپراتوری و شوگون سالاری، مرام سیاسی امپراتور کومِی ) ، دو نفر از روجوهای ( ریش سفیدان ) شوگون سالاری، آندو نوبوماسا و کوزه هیروچیکا خواستار ازدواج خواهر امپراتور کومی، چیکاکو، شاهدخت کازو با شوگون وقت، توکوگاوا ایه موچی شدند. امپراتور امپراتور کومی به شرط اجرای اخراج بیگانگان توسط توکوگاوا ایه موچی با این ازدواج موافقت کرد. [ ۱]
این ازدواج سیاسی در ۱۱ فوریه ۱۸۶۲ صورت گرفت. از این ازدواج فرزندی حاصل نشد. توکوگاوا یوشینوبو شوگون پانزدهم، فرزندخوانده ایه موچی و همسرش شاهدخت کازو بود.
فرمان اخراج اجنبی ها در سال ۱۸۶۳٪ بر اساس احساسات ضد خارجی و جنبش و اندیشهٔ سون نو جوای حرمت گزاری به امپراتور، اخراج اجنبی ها رایج در آن زمان صادر شد. با این حکم امپراتور کُومِی شخصاً توافق و موافقت خود را با چنین احساساتی در کشور اعلام کرد، با توجه به شرایط بعد از قرن ها فرصت برای ایفای نقش فعال توسط امپراتور در مسائل مربوط به دولت به وجود آمد و امپراتور در مقابله با قراردادهای بسته شدن با خارجیان به مداخله در حکومت شوگون ها وارد شد. او در تاریخ ۱۱ مارس ۱۸۶۳ این فرمان را صادر کرد و آخرین مهلت برای اجرای فرمان را دو ماه یعنی ۱۱ مه ۱۸۶۳ ( گاه شماری قمری ) برابر با اول ماه ژوئیه ۱۸۶۳ ( میلادی ) قرار داد.
wiki: توکوگاوا ایه موچی