تومور مغزی یک تودهٔ غیرطبیعی در مغز است که بنا به ماهیت سلول های تشکیل دهنده، می تواند خوش خیم یا بدخیم باشد. منشأ تومور شاید از بافت مغز باشد یا از محل دیگری به مغز منتشر شود یا اصطلاحاً متاستاز ایجاد شود. تومور مغزی به عبارت دیگر نوعی نئوپلاسم داخل جمجمه ای سخت و تو پُر، یا یک تومور ( رشد غیرطبیعی سلولی ) ، در داخل مغز یا کانال مرکزی نخاع است.
تومورهای مغزی، تمامی تومورهای داخل جمجمه یا تومورهای درون کانال مرکزی نخاع را دربرمی گیرند. این تومورها، از طریق تقسیم سلولی کنترل نشده و غیرطبیعی ایجاد می شوند، و به طور معمول یا در خود مغز ( شامل: نورونها، سلول های گلیال ( آستروسیتها، اولیگودندروسیتها، سلول های اپندیمال، سلولهای تولیدکننده میلین شوان ) ، بافت لنفاوی، عروق خونی ) ، یا در اعصاب جمجمه ای، پرده مغزی ( مننژ ) ، جمجمه، هیپوفیز و غده صنوبری ایجاد می شوند. هم چنین این تومورها می توانند حاصل گسترش بدخیمی هایی باشند که در درجه نخست سایر ارگان ها را درگیر کرده بوده اند، که در این حالت بدان تومور دارای متاستاز یا متاستاتیک گفته می شود.
هرچند هرگونه تومور مغزی به خاطر ماهیت تهاجمی و منتشر شوندهٔ خود در فضای محدود جمجمه ای، به طور ذاتی، جدی و تهدیدکننده زندگی به شمار می رود، اما تومورهای مغزی ( حتی انواع بدخیم آنها ) همواره کشنده و مرگبار به شمار نمی آیند. تومورهای مغزی یا تومورهای داخل جمجمه ای می توانند ماهیت سرطانی ( بدخیم ) یا غیر سرطانی ( خوش خیم ) داشته باشند؛ با این حال، تعریف نئوپلاسم بدخیم یا خوش خیم در مغز، متفاوت از تعاریفی است که به طور معمول در دیگر انواع تومورهای سرطانی یا غیر سرطانی درگیرکنندهٔ سایر نقاط بدن مورد استفاده قرار می گیرند.
میزان تهدیدکنندگی یک تومور، بستگی به ترکیبی از مجموعه عوامل مختلف، همچون: نوع تومور، محل و اندازه تومور و نحوهٔ گسترش و توسعه آن است. از آن جا که مغز به طور کامل توسط جمجمه پوشانیده شده است، تشخیص سریع و زودرس تومور مغزی، تنها در صورتی که ابزار پاراکلینیکی و وسایل تشخیصی مناسبی که وضعیت حفره داخل جمجمه را به خوبی مشخص می سازند، در دسترس باشند و به سرعت به کار گرفته شوند. اما به طور معمول، تشخیص تومور مغزی، در مراحل پیشرفته بیماری و هنگامی رخ می دهد که وجود تومور موجب بروز علائم و نشانه های غیرقابل توضیحی در بیمار شده است.
تقسیمات مختلفی برای تومورهای مغزی وجود دارد
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتومورهای مغزی، تمامی تومورهای داخل جمجمه یا تومورهای درون کانال مرکزی نخاع را دربرمی گیرند. این تومورها، از طریق تقسیم سلولی کنترل نشده و غیرطبیعی ایجاد می شوند، و به طور معمول یا در خود مغز ( شامل: نورونها، سلول های گلیال ( آستروسیتها، اولیگودندروسیتها، سلول های اپندیمال، سلولهای تولیدکننده میلین شوان ) ، بافت لنفاوی، عروق خونی ) ، یا در اعصاب جمجمه ای، پرده مغزی ( مننژ ) ، جمجمه، هیپوفیز و غده صنوبری ایجاد می شوند. هم چنین این تومورها می توانند حاصل گسترش بدخیمی هایی باشند که در درجه نخست سایر ارگان ها را درگیر کرده بوده اند، که در این حالت بدان تومور دارای متاستاز یا متاستاتیک گفته می شود.
هرچند هرگونه تومور مغزی به خاطر ماهیت تهاجمی و منتشر شوندهٔ خود در فضای محدود جمجمه ای، به طور ذاتی، جدی و تهدیدکننده زندگی به شمار می رود، اما تومورهای مغزی ( حتی انواع بدخیم آنها ) همواره کشنده و مرگبار به شمار نمی آیند. تومورهای مغزی یا تومورهای داخل جمجمه ای می توانند ماهیت سرطانی ( بدخیم ) یا غیر سرطانی ( خوش خیم ) داشته باشند؛ با این حال، تعریف نئوپلاسم بدخیم یا خوش خیم در مغز، متفاوت از تعاریفی است که به طور معمول در دیگر انواع تومورهای سرطانی یا غیر سرطانی درگیرکنندهٔ سایر نقاط بدن مورد استفاده قرار می گیرند.
میزان تهدیدکنندگی یک تومور، بستگی به ترکیبی از مجموعه عوامل مختلف، همچون: نوع تومور، محل و اندازه تومور و نحوهٔ گسترش و توسعه آن است. از آن جا که مغز به طور کامل توسط جمجمه پوشانیده شده است، تشخیص سریع و زودرس تومور مغزی، تنها در صورتی که ابزار پاراکلینیکی و وسایل تشخیصی مناسبی که وضعیت حفره داخل جمجمه را به خوبی مشخص می سازند، در دسترس باشند و به سرعت به کار گرفته شوند. اما به طور معمول، تشخیص تومور مغزی، در مراحل پیشرفته بیماری و هنگامی رخ می دهد که وجود تومور موجب بروز علائم و نشانه های غیرقابل توضیحی در بیمار شده است.
تقسیمات مختلفی برای تومورهای مغزی وجود دارد
wiki: تومور مغزی