توماس بلکیستن

توماس رایت بلکیستن ( به انگلیسی: Thomas Blakiston ) ، ( زاده ۲۷ دسامبر ۱۸۳۲ –درگذشته ۱۵ اکتبر ۱۸۹۱ ) ، جهانگرد و طبیعی دان انگلیسی بود. او زادهٔ لیمینگتون همپشر، پسر سرگرد جان بلکیستن و نوهٔ ماتیو بلکیستن دومین بارون خانواده بود. ( برای آگاهی از تاریخ اولیهٔ خانواده صفحهٔ بارون های بلکیستن را ببینید ) مادرش دختر رورند توماس رایت، کشیش بخش مارکت بازورث لسترشر بود. بلکیستن بین سال های ۱۸۵۷ تا ۱۸۵۹ کانادای غربی را همراه هیئت اعزامی پالیزر گشت. کوه بلکیستن، بلندترین نقطه در در پارک ملی دریاچه های واترتن در سال۱۸۵۸ به افتخار او نامگذاری شده است. در سال ۱۸۶۱ به یانگ تسه در چین رفته و بیش از هر غربی پیش از خود پیشروی کرد. بخش بعدی زندگی اش را در ژاپن گذرانده و یکی از مهمترین طبیعی دانان کشور شد. سال ۱۸۸۵ به ایالات متحده آمریکا رفت. در اکتبر ۱۸۹۱ در اثر سینه پهلو در سن دیگو کالیفرنیا درگذشت و در قبرستان گرین لاین، کلومبوس، اُهایو دفن به خاک سپرده شد.
توماس بلکیستن اولین کسی بود که به این مطلب توجه کرد که حیوانات هوکایدو، جزیرهٔ شمالی ژاپن با گونه های موجود در آسیای شمالی، و حیواناتی که در هونشو جزیرهٔ جنوب ژاپن هستند با حیوانات آسیای جنوبی مربوطند؛ بنابراین تنگه تسوگارو موجود بین دو جزیره به عنوان مرز جغرافیای زیستی در نظر گرفته شده و با نام مسیر بلکیستون شناخته شد.
بلکیستن در سال ۱۸۸۳ در هاکوداته ژاپن گونه ای جغد را جمع آوری کرد. این گونه بعدها توسط هنری سی بوهم توصیف و به نام جغد ماهی خوار بلکیستن نامیده شد.
بلکیستن در سال ۱۸۸۵ با آن مری ازدواج کرد. او دختر جیمز دون و خواهر ادوین دون بود. آن ها یک دختر و یک پسر داشتند. آن مری ۴۶ سال پس از مرگ او زنده ماند و در سال۱۹۳۷ در انگلستان درگذشت.