توماتینا ( اسپانیایی: La Tomatina ، تلفظ اسپانیایی: ) جشنواره ای است که در آخرین چهارشنبه ماه اوت در نزدیکی شهر والنسیا در کشور اسپانیا برگزار می شود.
ده ها هزار نفر از اکثر نقاط جهان در این جشنواره گرد هم آمده تا یکصد تُن گوجه فرنگی را در یک نبرد خیابانی به سوی یکدیگر پرتاب کنند.
ماجرا از آخرین چهارشنبهٔ اوت سال ۱۹۴۵ آغاز شد. روزی که عده ای از جوانان در میدان اصلی شهر تلاش می کردند توجه رژهٔ کلّه گنده ها و غول پیکرها را به خودشان جلب کنند. این پسرهای جوان می خواستند در رژهٔ موزیسین ها، غول پیکرها و کلّه گنده ها، جایی برای خودشان داشته باشند. انرژی زیاد این پسرهای جوان سرانجام باعث شد یکی از شرکت کنندگان زمین بخورد. این شرکت کننده از این اتفاق بسیار خشمگین شد و شروع کرد به زدنِ هر کسی که در جلوی راهش بود. در این گیر و دار یک بازار میوه قربانی خشم و هیاهوی جمعیت شد: مردم آنقدر به طرف همدیگر گوجه فرنگی پرتاب کردند که سرانجام نیروی پلیس مجبور به دخالت شد و به نبرد گوجه فرنگی پایان داد. سال بعد جوان های شهر دعوا را خودشان شروع کردند و مهمات گوجه فرنگی را هم همراه خودشان آوردند. با این که در آن سال و در طول چند سال بعدی پلیس جشن های جنگ گوجه فرنگی را متوقف می کرد، اما آن جوان ها، بدون آن که خودشان بدانند، با پافشاری شان بر دعوا کردن با گوجه فرنگی، تاریخ ساز شدند. لا توماتینا در سال های اوایل دههٔ ۱۹۵۰ ممنوع بود، اما شرکت کنندگان به این موضوع اهمیتی نمی دادند و حتی به قیمت دستگیر شدن هم از رسمِ جدیدِ پرتاب گوجه فرنگی دست برنمی داشتند. به هر حال چند سال بعد ممنوعیت این جشن لغو شد و تعداد شرکت کنندگان، و البته تعداد گوجه فرنگی های قربانی شده، بیش تر و بیش تر شد و به شکل امروزی درآمد.
در سال ۱۹۵۰ شورای شهر اجازه برگزاری این جشنواره را بدون محدودیت داد اما متعاقب او همه ساله تعدادی از شرکت کنندگان جشنواره دستگیر می شدند البته آن ها به سرعت آزاد می شدند
جشنواره ای که شهرداری اجازه آن را داده بوده که با گوجه فرنگی پیوند داشت رسمها و سنت های دیگری را هم در دل خود اضافه کرد مثل جشنواره آب پاشی که شرکت کنندگان با ظرفهای آب به همدیگر اب می پاشند و سنتهای مشابه ولی در سال ۱۹۵۷ دوباره قانون ممنوعیت وضع شد و متخلفین زندانی می شدند
در سال ۱۹۵۹ قانون فستیوال توماتینا تصویب شد و این فستیوال قانونی شد ولی یک سری هنجارها به فستیوال اضافه شد بر این اساس شرکت کننده ها بعد از شنیدن صدای زنگ پرت کردن گوجه فرنگی را شروع می کردند و بعد از شنیدن صدای زنگ دوم مجبور بودند که مراسم را تمام کنند
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفده ها هزار نفر از اکثر نقاط جهان در این جشنواره گرد هم آمده تا یکصد تُن گوجه فرنگی را در یک نبرد خیابانی به سوی یکدیگر پرتاب کنند.
ماجرا از آخرین چهارشنبهٔ اوت سال ۱۹۴۵ آغاز شد. روزی که عده ای از جوانان در میدان اصلی شهر تلاش می کردند توجه رژهٔ کلّه گنده ها و غول پیکرها را به خودشان جلب کنند. این پسرهای جوان می خواستند در رژهٔ موزیسین ها، غول پیکرها و کلّه گنده ها، جایی برای خودشان داشته باشند. انرژی زیاد این پسرهای جوان سرانجام باعث شد یکی از شرکت کنندگان زمین بخورد. این شرکت کننده از این اتفاق بسیار خشمگین شد و شروع کرد به زدنِ هر کسی که در جلوی راهش بود. در این گیر و دار یک بازار میوه قربانی خشم و هیاهوی جمعیت شد: مردم آنقدر به طرف همدیگر گوجه فرنگی پرتاب کردند که سرانجام نیروی پلیس مجبور به دخالت شد و به نبرد گوجه فرنگی پایان داد. سال بعد جوان های شهر دعوا را خودشان شروع کردند و مهمات گوجه فرنگی را هم همراه خودشان آوردند. با این که در آن سال و در طول چند سال بعدی پلیس جشن های جنگ گوجه فرنگی را متوقف می کرد، اما آن جوان ها، بدون آن که خودشان بدانند، با پافشاری شان بر دعوا کردن با گوجه فرنگی، تاریخ ساز شدند. لا توماتینا در سال های اوایل دههٔ ۱۹۵۰ ممنوع بود، اما شرکت کنندگان به این موضوع اهمیتی نمی دادند و حتی به قیمت دستگیر شدن هم از رسمِ جدیدِ پرتاب گوجه فرنگی دست برنمی داشتند. به هر حال چند سال بعد ممنوعیت این جشن لغو شد و تعداد شرکت کنندگان، و البته تعداد گوجه فرنگی های قربانی شده، بیش تر و بیش تر شد و به شکل امروزی درآمد.
در سال ۱۹۵۰ شورای شهر اجازه برگزاری این جشنواره را بدون محدودیت داد اما متعاقب او همه ساله تعدادی از شرکت کنندگان جشنواره دستگیر می شدند البته آن ها به سرعت آزاد می شدند
جشنواره ای که شهرداری اجازه آن را داده بوده که با گوجه فرنگی پیوند داشت رسمها و سنت های دیگری را هم در دل خود اضافه کرد مثل جشنواره آب پاشی که شرکت کنندگان با ظرفهای آب به همدیگر اب می پاشند و سنتهای مشابه ولی در سال ۱۹۵۷ دوباره قانون ممنوعیت وضع شد و متخلفین زندانی می شدند
در سال ۱۹۵۹ قانون فستیوال توماتینا تصویب شد و این فستیوال قانونی شد ولی یک سری هنجارها به فستیوال اضافه شد بر این اساس شرکت کننده ها بعد از شنیدن صدای زنگ پرت کردن گوجه فرنگی را شروع می کردند و بعد از شنیدن صدای زنگ دوم مجبور بودند که مراسم را تمام کنند
wiki: توماتینا