در محاسبات، تولیدکننده عدد تصادفی سخت افزاری سخت افزاری ( HRNG ) یا تولیدکننده شماره تصادفی واقعی ( TRNG ) وسیله ای است که به جای استفاده از الگوریتم، اعداد تصادفی را از یک فرایند فیزیکی تولید می کند. چنین دستگاه هایی غالباً براساس پدیده های میکروسکوپی ساخته شده اند که سیگنال های «نویز» از نظر آماری کم سطح، مانند نویز حرارتی، اثر فوتوالکتریک، شامل یک شکاف پرتو و سایر پدیده های کوانتومی را ایجاد می کنند. این فرایندهای تصادفی، از نظر تئوری، کاملاً غیرقابل پیش بینی هستند و ادعاهای نظریه غیرقابل پیش بینی بودن در معرض آزمایش آزمایشی قرار دارند. این برخلاف پارادایم نسل شبه تصادفی است که معمولاً در برنامه های رایانه ای اجرا می شود.
یک مولد عدد تصادفی سخت افزاری به طور معمول شامل یک مبدل برای تبدیل برخی از جنبه های پدیده های بدنی به یک سیگنال الکتریکی، یک تقویت کننده و مدارهای الکترونیکی دیگر برای افزایش دامنه نوسانات تصادفی به یک سطح قابل اندازه گیری و نوعی آنالوگ به - می باشد. مبدل دیجیتال برای تبدیل خروجی به یک عدد دیجیتالی، اغلب یک رقم باینری ساده ۰ یا ۱. با نمونه برداری مکرر از سیگنال به طور تصادفی متفاوت، به یک سری اعداد تصادفی به دست می آید.
برنامه اصلی تولیدکنندگان شماره تصادفی سخت افزار الکترونیکی در رمزنگاری است، جایی که از آنها برای تولید کلیدهای رمزنگاری تصادفی برای انتقال ایمن داده ها استفاده می شود. آنها به طور گسترده ای در پروتکل های رمزگذاری اینترنت مانند امنیت لایه حمل و نقل ( TLS ) استفاده می شوند.
ژنراتورهای شماره تصادفی همچنین با استفاده از دستگاه هایی مانند چرخش سکه، تاس، چرخ رولت و ماشین های قرعه کشی می توانند از فرآیندهای ماکروسکوپی «تصادفی» ساخته شوند. حضور غیرقابل پیش بینی در این پدیده ها را می توان با نظریه سیستم های دینامیکی ناپایدار و نظریه آشوب توجیه کرد. اگرچه فرآیندهای ماکروسکوپی تحت مکانیک نیوتن تعیین کننده هستند، اما خروجی دستگاهی که به خوبی طراحی شده باشد مانند چرخ رولت نمی تواند در عمل پیش بینی شود، زیرا این امر به جزئیات حساس و خرد در شرایط اولیه هر استفاده بستگی دارد.
اگرچه تاسها بیشتر در قماربازی مورد استفاده قرار می گیرند، و به عنوان عناصر «تصادفی» در بازی ها ( به عنوان مثال بازی های نقش آفرینی ) ، دانشمند ویکتوریا فرانسیس گالتون روشی را برای استفاده از تاس ها برای تولید صریح اعداد تصادفی برای اهداف علمی در سال ۱۸۹۰ توصیف کرد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیک مولد عدد تصادفی سخت افزاری به طور معمول شامل یک مبدل برای تبدیل برخی از جنبه های پدیده های بدنی به یک سیگنال الکتریکی، یک تقویت کننده و مدارهای الکترونیکی دیگر برای افزایش دامنه نوسانات تصادفی به یک سطح قابل اندازه گیری و نوعی آنالوگ به - می باشد. مبدل دیجیتال برای تبدیل خروجی به یک عدد دیجیتالی، اغلب یک رقم باینری ساده ۰ یا ۱. با نمونه برداری مکرر از سیگنال به طور تصادفی متفاوت، به یک سری اعداد تصادفی به دست می آید.
برنامه اصلی تولیدکنندگان شماره تصادفی سخت افزار الکترونیکی در رمزنگاری است، جایی که از آنها برای تولید کلیدهای رمزنگاری تصادفی برای انتقال ایمن داده ها استفاده می شود. آنها به طور گسترده ای در پروتکل های رمزگذاری اینترنت مانند امنیت لایه حمل و نقل ( TLS ) استفاده می شوند.
ژنراتورهای شماره تصادفی همچنین با استفاده از دستگاه هایی مانند چرخش سکه، تاس، چرخ رولت و ماشین های قرعه کشی می توانند از فرآیندهای ماکروسکوپی «تصادفی» ساخته شوند. حضور غیرقابل پیش بینی در این پدیده ها را می توان با نظریه سیستم های دینامیکی ناپایدار و نظریه آشوب توجیه کرد. اگرچه فرآیندهای ماکروسکوپی تحت مکانیک نیوتن تعیین کننده هستند، اما خروجی دستگاهی که به خوبی طراحی شده باشد مانند چرخ رولت نمی تواند در عمل پیش بینی شود، زیرا این امر به جزئیات حساس و خرد در شرایط اولیه هر استفاده بستگی دارد.
اگرچه تاسها بیشتر در قماربازی مورد استفاده قرار می گیرند، و به عنوان عناصر «تصادفی» در بازی ها ( به عنوان مثال بازی های نقش آفرینی ) ، دانشمند ویکتوریا فرانسیس گالتون روشی را برای استفاده از تاس ها برای تولید صریح اعداد تصادفی برای اهداف علمی در سال ۱۸۹۰ توصیف کرد. [ ۱]
