توقیع هدف بعثت

[ویکی فقه] این بخش از توقیع جوابی است که امام زمان (علیه السّلام) در جواب نامه ی احمد بن اسحاق در ادعای جعفر کذاب مرقوم داشتند.
قال مولانا الامام المهدی (عجّل الله فرجه الشریف): «اِنَّ اللّهَ تَعالی لَمْ یَخْلُقِ الْخَلْقَ عَبَثاً، وَلا اَهْمَلَهُمْ سُدیً، بَلْ خَلَقَهُمْ بِقُدْرَتِهِ، وَجَعَلَ لَهُمْ اَسْماعاً وَاَبْصاراً وَقُلُوباً وَاَلْباباً، ثُمَّ بَعَثَ اِلَیْهِمْ النَّبِیّینَ (علیهم السّلام) مُبَشِّرینَ وَمُنْذِرینَ، یَاْمُرُونَهُمْ بِطاعَتِهِ وَیَنْهَوْنَهُمْ عَنْ مَعْصِیَتِهِ، وَیُعَرِّفُونَهُمْ ما جَهَلُوهُ مِنْ اَمْرِ خالِقِهِمْ وَدینِهِمْ، وَاَنْزَلَ عَلَیْهِمْ کِتاباً...» به راستی، خدای متعال مردم را بیهوده نیافرید، و بیکاره رها نساخت؛ بلکه آنان را به قدرت خود آفرید و به آنان گوش و دیده و دل و عقل داد؛ سپس پیامبران (علیهم السّلام) را به سوی آنان بشارت دهنده و بیم دهنده فرستاد تا مردم را به اطاعت خدا امر کنند و از معصیت او باز دارند و آن چه را از امر خالق و دین خود جاهل اند، بدان ها بیاموزند، و برای آنان کتابی نازل کرد....
← ادعای جعفر کذاب
توقیع حسن عاقبت؛ توقیع حکم وقف؛ توقیع مبنای محبت؛ توقیع پیروزی حق بر باطل؛ توقیع عاقبت به خیری؛ توقیع کیفیت درخواست حاجت؛ توقیع لازمه محبت اهل بیت؛ توقیع توحید و نفی غلو؛ توقیع نهی از تکلف؛ توقیع آزاردهندگان امام زمان؛ توقیع حکم منکرین امام زمان؛ توقیع نهی از شک؛ توقیع نهی از تشکیک؛ توقیع الگوی امام زمان؛ توقیع حرمت اموال مردم