توفیق در اعمال صالح

[ویکی فقه] توفیق در اعمال صالح (قرآن). در پرتو توفیقات الهی می توان موفق به انجام اعمال صالح گردید.
انجام دادن اعمال نیکو از سوی بنده، در پرتو توفیق الهی می باشد.وجعلنـهم ائمة یهدون بامرنا واوحینا الیهم فعل الخیرت واقام الصلوة وایتاء الزکوة وکانوا لنا عـبدین.(و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما، (مردم را) هدایت می کردند؛ و انجام کارهای نیک و برپاداشتن نماز و ادای زکات را به آنها وحی کردیم؛ و تنها ما را عبادت می کردند.) (بنا بر اینکه این وحی تشریعی نباشد، بلکه مقصود وحی تکوینی و توفیق و تسدید باشد.) ووصینا الانسـن بولدیه احسـنـا... قال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک التی انعمت علی وعلی ولدی وان اعمل صــلحـا ترضـه...(ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، مادرش او را با ناراحتی حمل می کند و با ناراحتی بر زمین می گذارد؛ و دوران حمل و از شیر بازگرفتنش سی ماه است؛ تا زمانی که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد می گوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم و کار شایسته ای انجام دهم که از آن خشنود باشی، و فرزندان مرا صالح گردان؛ من به سوی تو بازمی گردم و توبه می کنم، و من از مسلمانانم! » )