تورم ناشی از فشار تقاضا

تورم ناشی از فشار تقاضا زمانی گفته می شود که تقاضای کل در یک اقتصاد از عرضه کل بیشتر شود. این افزایش تورم شامل، افزایش واقعی تولید ناخالص داخلی و کاهش بیکاری اتفاق می افتد، به دلیل حرکت اقتصاد در امتداد منحنی فیلیپس. این موضوع معمولاً به عنوان «پول زیاد، در تعقیب کالاهای معدود» توصیف می شود . "[ ۱] به عبارت دقیق تر، باید به عنوان «پول زیادی که برای تعقیب کالاهای کمتری صرف می شود» توصیف شود ، زیرا تنها پولی که برای کالاها و خدمات هزینه می شود می تواند باعث تورم شود. انتظار نمی رود این اتفاق بیفتد، مگر آنکه اقتصاد در حال حاضر در سطح اشتغال کامل باشد. این برعکس تورم فشار - هزینه است.
در نظریه کینزی، افزایش اشتغال منجر به افزایش تقاضای کل ( AD ) می شود که منجر به استخدام بیشتر بنگاه ها برای افزایش بازده می شود. به دلیل محدودیت ظرفیت، سرانجام این افزایش تولید به حدی کم می شود که قیمت کالاها افزایش می یابد. در ابتدا، بیکاری کاهش می یابد و AD1 را به AD2 منتقل می کند، که باعث افزایش تقاضا ( به عنوان «Y» ) به وسیله ( Y2 - Y1 ) می شود. این افزایش تقاضا بدان معنی است که تعداد بیشتری کارگر مورد نیاز هستند و پس از آن AD از AD2 به AD3 منتقل می شود، اما این انتقال بسیار کمتر از انتقال قبلیست، اما سطح قیمت از P2 به P3 افزایش یافته است، که این افزایش بسیار بیش تر از تغییر قبلیست. این افزایش قیمت را تورم می نامند.
تورم افزایش تقاضا با تورم فشار بر هزینه روبرو است، هنگامی که افزایش قیمت و دستمزد از یک بخش به بخش دیگر منتقل می شود. با این وجود، اینها می توانند جنبه های مختلف یک روند تورمی کلی را در نظر بگیرند: تورم با کشش تقاضا چگونگی شروع تورم قیمت را توضیح می دهد و تورم فشار بر هزینه نشان می دهد که چرا تورم از زمان آغاز، خیلی سخت متوقف می شود. [ ۲]
• افزایش سریع در مصرف و سرمایه گذاری در کنار شرکت های با اعتماد به نفس
• افزایش ناگهانی در صادرات به دلیل ارزش کم ارزش ارز
• ازدیاد مخارج دولت
• انتظار اینکه تورم رو به افزایش باشد
• کارگران و بنگاه ها برای مقابله با تورم قیمت خود را افزایش دهند.
• وجود رشد پولی بیش از حد، هنگامی که پول زیادی در سیستم وجود دارد که کالاهای کمتری را تعقیب می کند؛ بنابراین قیمت «کالا» افزایش می یابد.
• افزایش جمعیت