توربوفن ( به انگلیسی: Turbofan ) گونه ای موتور جت است که در آن بخش بزرگی از هوای مکیده شده بدون رفتن به اتاق احتراق از روزنه انتهائی خارج می شود. این گونه موتور برای سرعت های متوسط مناسب است و به همین دلیل موتور بیش تر هواپیماهای جت مسافری توربوفن است.
موتوری که در پیشرانش هواپیما بیشترین و گسترده ترین کاربرد را دارد موتور "توربوفن ( فن جت ) " است که در آن یک فن بزرگ که توسط توربین می چرخد مقدار قابل توجهی هوا را به درون یک مجرا در اطراف موتور می راند.
در این موتورها گازهای خروجی از فن با سرعت بالاتری مجرا را ترک می کنند و از این طریق نیروی جلوبرندهٔ کل موتور را به اندازهٔ قابل توجهی افزایش می دهند.
طراحی یک موتور توربوفن بر این اصل استوار است که: «به ازای یک توان یکسان، یک حجم بزرگ از هوا که سرعت کمتری دارد به یک حجم کوجک از هوا که سرعت بیشتری دارد نیروی جلو برندهٔ بیشتری ایجاد می کند. »
توربوفن یک کمپرسور فن بسیار بزرگ در جلوی موتور دارد که نسبت بسیاری از هوا پس از عبور از فن از فاصلهٔ بین فن و پوسته عبور کرده در انتهای موتور با گازهای داغ خروجی موتور یکی می شوند و نیروی پیشرانه را افزایش می دهد. توربوفن ها کارایی بهتری نسبت به توربوجت های ساده دارند؛ زیرا به حجم بسیاری از هوا که از فن عبور می کند شتاب داده می شود و با توجه به هوای کمی که از هستهٔ موتور عبور می کند، نیروی پیشرانهٔ بسیاری تولید می کند ضمناً این مکانیزم باعث کاهش قابل توجه سر و صدای موتور مذکور نیز می باشد.
در هواپیماها، موتور توربوفن را می توان از روی پوستهٔ چاق تر آن که روی فن بزرگتر را پوشانده تشخیص داد.
موتورهای توربوفن و توربوجت در اعداد ماخ کم، ضربهٔ ویژه بالایی دارند. این موتورها می توانند با تولید حرارت کم در مدت زمان طولانی با سوختی کم و نزدیک به سطح زمین به پرواز ادامه دهند. همین باعث می شود که امکان ردیابی آن ها توسط حسگرهای حرارتی یا رادارهای زمین بسیار کم باشد. در بسیاری از هواپیماهای نظامی نوین مانند F - 15 ، F - 16 و F - 22 از موتورهای توربوفن استفاده شده است. لازم است ذکر شود بهینهٔ سرعت این نوع موتورها تا سرعت ۹ ماخ است.
عملکرد موتور های توربوفون مانند توربوپراپ ها و موتور های موتور جت است اما در آن بجای ملخ از فن استفاده شده است.
بازده توربوفون به مراتب زیاد است و در هواپیما های مسافربری و ترابری از آن استفاده میشود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفموتوری که در پیشرانش هواپیما بیشترین و گسترده ترین کاربرد را دارد موتور "توربوفن ( فن جت ) " است که در آن یک فن بزرگ که توسط توربین می چرخد مقدار قابل توجهی هوا را به درون یک مجرا در اطراف موتور می راند.
در این موتورها گازهای خروجی از فن با سرعت بالاتری مجرا را ترک می کنند و از این طریق نیروی جلوبرندهٔ کل موتور را به اندازهٔ قابل توجهی افزایش می دهند.
طراحی یک موتور توربوفن بر این اصل استوار است که: «به ازای یک توان یکسان، یک حجم بزرگ از هوا که سرعت کمتری دارد به یک حجم کوجک از هوا که سرعت بیشتری دارد نیروی جلو برندهٔ بیشتری ایجاد می کند. »
توربوفن یک کمپرسور فن بسیار بزرگ در جلوی موتور دارد که نسبت بسیاری از هوا پس از عبور از فن از فاصلهٔ بین فن و پوسته عبور کرده در انتهای موتور با گازهای داغ خروجی موتور یکی می شوند و نیروی پیشرانه را افزایش می دهد. توربوفن ها کارایی بهتری نسبت به توربوجت های ساده دارند؛ زیرا به حجم بسیاری از هوا که از فن عبور می کند شتاب داده می شود و با توجه به هوای کمی که از هستهٔ موتور عبور می کند، نیروی پیشرانهٔ بسیاری تولید می کند ضمناً این مکانیزم باعث کاهش قابل توجه سر و صدای موتور مذکور نیز می باشد.
در هواپیماها، موتور توربوفن را می توان از روی پوستهٔ چاق تر آن که روی فن بزرگتر را پوشانده تشخیص داد.
موتورهای توربوفن و توربوجت در اعداد ماخ کم، ضربهٔ ویژه بالایی دارند. این موتورها می توانند با تولید حرارت کم در مدت زمان طولانی با سوختی کم و نزدیک به سطح زمین به پرواز ادامه دهند. همین باعث می شود که امکان ردیابی آن ها توسط حسگرهای حرارتی یا رادارهای زمین بسیار کم باشد. در بسیاری از هواپیماهای نظامی نوین مانند F - 15 ، F - 16 و F - 22 از موتورهای توربوفن استفاده شده است. لازم است ذکر شود بهینهٔ سرعت این نوع موتورها تا سرعت ۹ ماخ است.
عملکرد موتور های توربوفون مانند توربوپراپ ها و موتور های موتور جت است اما در آن بجای ملخ از فن استفاده شده است.
بازده توربوفون به مراتب زیاد است و در هواپیما های مسافربری و ترابری از آن استفاده میشود.
wiki: توربوفن