توالی یابی با پیروفسفات

توالی یابی با پیروفسفات یک روش از تعیین توالی دی ان ای می باشد؛ که به منظور تعیین ترتیب قرارگیری نوکلئوتیدها در دی ان ای است. این روش از قاعدهٔ «توالی بر اساس سنتز» پیروی می کند که در آن، تعیین توالی از طریق شناسایی نوکلئوتیدی صورت می گیرد که با دی ان ای - پلی مراز آمیخته شده است.
توالی یابی به وسیلهٔ پیروفسفات، مبتنی بر تشخیص نور در یک زنجیرهٔ واکنش ها با پیروفسفات عمل می کند؛ لذا نام گذاری آن به همین دلیل این گونه است.
روش توالی یابی به وسیلهٔ پیروفسفات، برای نخستین بار در سال ۱۹۹۳ میلادی، [ ۱] توسط برتیل پترسون، ماتیاس یولن و پال نایرن، از طریق ترکیب کردن روش تعیین ترایایی از روش فاز جامد[ ۲] en:Solid phase sequencing و تشخیص تابناکی با کمک آنزیم لوسیفراز ( موجود در کرم شب تاب ) معرفی شد. روش لوسیفراز را برای اتقال بهتر موضوع مشاهده کنید.
سنجشی که در ادامه گفته خواهد شد، می تواند در کم تر از ۲ ثانیه تکمیل گردد و فسفات غیر معدنی تأثیری روی سرعت انجام این سنجش نخواهد داشت. [ ۳]
این کار با استفاده از مهره های مغناطیسی آغشته به استرپتاویدین en:Streptavidin ( نوعی پروتئین ) و دی ان ای - پلی مراز یک دی ان ای نوترکیب فاقد فعالیت اگزونوکلئاز از '۳ به '۵ ( رجوع شود به سمت و سو ) en:Proofreading ( biology ) صورت می گیرد. ترکیبی از سه آنزیم دی ان ای - پلی مراز، سولفوری لاز en:Sulfate adenylyltransferase و آنزیم لوسیفراز، و نوکلئوتید نوکلئوزید تری فسفات en:Nucleoside triphosphate به تک رشتهٔ دی ان ای اضافه می شود تا توالی آن بدست آید و پیوستن نوکلئوتیدها بوسیلهٔ سنجش میزان تابش دریافتی توسط آن ها مشخص می شود.
تکه های دی ان ای که دارای حرکت نمی باشند، توسط زنجیره ای از واکنش ها پلی مراز، به عنوان قالب استفاده می شوند. یک پرایمر تعیین کننده در رو به روی جهش ها حرارت داده می شود و چهار مقدار دیگر از این ترکیب با دی ان ای - پلی مراز و یکی از چهار دیدئوزی نوکلئوتید en:Dideoxynucleotide متمایز، آمیخته می شود. [ ۱]
روش حلّال محور دیگری برای توالی یابی به وسیلهٔ پیروفسفات، در سال ۱۹۹۸ میلادی[ ۴] توسط مصطفی رونقی، ماتیاس یولن و پال نایرن معرفی گشت. در این روش از یک آنزیم اپیراز en:Apyrase اضافه می شود تا نوکلئوتیدهایی را که با دی ان ای - پلی مراز آمیخته نمی شوند از سایر جدا سازد.