توازن طبیعت

توازن طبیعت یا تعادل طبیعت ( به انگلیسی: Balance of nature ) ، که به عنوان تعادل بوم شناختی نیز شناخته می شود، نظریه ای است که پیشنهاد می کند سیستم های بوم شناختی معمولاً در یک تعادل یا هم ایستایی پایدار هستند، به این معنی که یک تغییر کوچک ( مثلاً اندازه یک جمعیت خاص ) اصلاح می شود. با برخی بازخوردهای منفی که پارامتر را به «نقطه تعادل» اصلی خود با بقیه سیستم بازمی گرداند. تعادل گاهی به صورتی به تصویر کشیده می شود که به راحتی برهم می خورد و ظریف است، در حالی که گاهی به طور معکوس آنقدر قدرتمند به تصویر کشیده می شود که به خودی خود هرگونه عدم تعادل را اصلاح کند. [ ۱] این مفهوم به عنوان "هنجار" و همچنین غایت شناختی توصیف شده است، زیرا ادعا می کند که طبیعت چگونه باید باشد: طبیعت متعادل است زیرا "قرار است متعادل باشد". [ ۲]