تنکیت

[ویکی فقه] تنکیت، انتخاب یک لفظ از میان چند لفظ به منظور رساندن نکته ای خاص است.
یکی از اسلوب های بلاغی و بدیعی «تنکیت» است؛ یعنی سخنگو برای ایراد مقصود خویش با آن که الفاظ متعدد مرادف یکدیگر در نظر دارد، به منظور نکته ای لفظ مخصوصی را بین آن الفاظ برگزیند و از دیگر الفاظ صرف نظر کند؛
← مثال
۱. ↑ نجم/سوره۵۳، آیه۴۹.
فرهنگ نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «تنکیت».
...