تنوع ژنتیکی به معنی تفاوت DNA در میان افراد است. [ ۲] دلایل متعددی را برای ایجاد تنوع ژنتیکی می توان نام برد، مثل جهش و نوترکیبی ژنی.
تنوع ژنتیکی را می توان در سطوح مختلف شناسایی کرد. ممکن است تنوع ژنتیکی را با مشاهده تنوع فنوتیپی در ویژگی های کمی ( ویژگی هایی که به طور مداوم تغییر می کنند و توسط بسیاری از ژن ها کدگذاری شده اند ( مثل، طول پا در سگ ها ) ) یا ویژگی های گسسته ( ویژگی هایی که به دسته های گسسته طبقه بندی می شوند و توسط یک یا چند ژن کدگذاری می شوند ( مثل، رنگ گلبرگ سفید، صورتی و قرمز در گل های خاص ) ) شناسایی کنیم.
تنوع ژنتیکی را می توان با بررسی تنوع در سطح آنزیم ها با استفاده از الکتروفورز پروتئین هم شناسایی کرد. ژن های چندریختی، بیش از یک آلل در هر جایگاه کروموزومی دارند. نیمی از ژن هایی که برای آنزیم ها در حشرات و گیاهان کدگذاری می شود ممکن است چندریختی باشند، در حالی که ژن های چندریختی در میان مهره داران کمتر رایج است.
در نهایت، تنوع ژنتیکی از تنوع در ترتیب بازهای نوکلئوتیدها در ژن ها به وجود می آید. تکنولوژی جدید اکنون دانشمندان را قادر ساخته تا به طور مستقیم توالی DNA را رسم کنند. با این کار تغییرات ژنتیکی بیشتری نسبت به الکتروفورز پروتئین شناسایی شده است. بررسی DNA نشان دهنده تنوع ژنتیکی در هر دو منطقه باکد و در منطقه بی کد اینترون ژن است.
تنوع ژنتیکی در صورتی منجر به تنوع فنوتیپی خواهد شد که تنوع در ترتیب نوکلئوتیدها در توالی DNA باعث تفاوت در ترتیب آمینواسیدهای پروتئین هایی شود که توسط آن توالی DNA کد شدند یا تفاوت های حاصل در توالی های آمینواسید بر شکل و در نتیجه عملکرد آنزیم تأثیر داشته باشد. [ ۳]
تنوع جغرافیایی به معنی تفاوت های ژنتیکی در جمعیت های مناطق مختلف است. این ناشی از انتخاب طبیعی یا ریزش ژنتیکی است.
تنوع ژنتیکی در یک جمعیت معمولاً با درصدی از جایگاه های ژنی که چندریخت هستند یا درصد جایگاه های ژنی که هتروزیگوت هستند، اندازه گیری می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتنوع ژنتیکی را می توان در سطوح مختلف شناسایی کرد. ممکن است تنوع ژنتیکی را با مشاهده تنوع فنوتیپی در ویژگی های کمی ( ویژگی هایی که به طور مداوم تغییر می کنند و توسط بسیاری از ژن ها کدگذاری شده اند ( مثل، طول پا در سگ ها ) ) یا ویژگی های گسسته ( ویژگی هایی که به دسته های گسسته طبقه بندی می شوند و توسط یک یا چند ژن کدگذاری می شوند ( مثل، رنگ گلبرگ سفید، صورتی و قرمز در گل های خاص ) ) شناسایی کنیم.
تنوع ژنتیکی را می توان با بررسی تنوع در سطح آنزیم ها با استفاده از الکتروفورز پروتئین هم شناسایی کرد. ژن های چندریختی، بیش از یک آلل در هر جایگاه کروموزومی دارند. نیمی از ژن هایی که برای آنزیم ها در حشرات و گیاهان کدگذاری می شود ممکن است چندریختی باشند، در حالی که ژن های چندریختی در میان مهره داران کمتر رایج است.
در نهایت، تنوع ژنتیکی از تنوع در ترتیب بازهای نوکلئوتیدها در ژن ها به وجود می آید. تکنولوژی جدید اکنون دانشمندان را قادر ساخته تا به طور مستقیم توالی DNA را رسم کنند. با این کار تغییرات ژنتیکی بیشتری نسبت به الکتروفورز پروتئین شناسایی شده است. بررسی DNA نشان دهنده تنوع ژنتیکی در هر دو منطقه باکد و در منطقه بی کد اینترون ژن است.
تنوع ژنتیکی در صورتی منجر به تنوع فنوتیپی خواهد شد که تنوع در ترتیب نوکلئوتیدها در توالی DNA باعث تفاوت در ترتیب آمینواسیدهای پروتئین هایی شود که توسط آن توالی DNA کد شدند یا تفاوت های حاصل در توالی های آمینواسید بر شکل و در نتیجه عملکرد آنزیم تأثیر داشته باشد. [ ۳]
تنوع جغرافیایی به معنی تفاوت های ژنتیکی در جمعیت های مناطق مختلف است. این ناشی از انتخاب طبیعی یا ریزش ژنتیکی است.
تنوع ژنتیکی در یک جمعیت معمولاً با درصدی از جایگاه های ژنی که چندریخت هستند یا درصد جایگاه های ژنی که هتروزیگوت هستند، اندازه گیری می شود.
wiki: تنوع ژنتیکی گونه ها