تنه سرخرگی دنده ای - گردنی ( به لاتین: Truncus costocervicalis ) تنه ای است که از بخش بالایی - پشتی دومین بخش سرخرگ زیرترقوه ای منشأ می گیرد؛ در پشت ماهیچه نردبانی قدامی سمت راست و در سوی داخل همان ماهیچه در سمت چپ.
ضمن گذر به سوی عقب، این تنه به دو شاخه تقسیم می شود: سرخرگ گردنی عمقی و سرخرگ میان دنده ای بالایی یا والا ( بالاترین سرخرگ میان دنده ای ) که از پشت پرده جنب و در جلوی گردن دنده های اول و دوم پایین می رود و با نخستین سرخرگ میان دنده ای آئورتی ( سومین سرخرگ میان دنده ای پشتی ) ، بازپیوندی ( آناستوموز ) می کند.
هنگامی که با گردن نخستین دنده مواجه می شود، در سمت داخل انشعاب جلویی نخستین عصب توراسیک جای می گیرد، همچنین در سمت خارج نخستین گانگلیون توراسیک تنه سمپاتیک.
در نخستین فضای میان دنده ای، از خود شاخه ای بیرون می دهد که به شیوه ای مشابه سرخرگ های میان دنده ای آئورتی توزیع می شود.
شاخه ای که برای دومین فضای میان دنده ای منشعب می شود، معمولاً به شاخه دیگری می پیوندد که از شریان میان دنده ای والا منشعب شده است.
این شاخه همیشه وجود ندارد، اما معمولاً در سمت راست یافت می شود. هنگامی که وجود نداشته باشد، یک شاخه میان دنده ای از آئورت جای آن را می گیرد.
هر سرخرگ میان دنده ای از خود یک شاخه پشتی بیرون می دهد که به سوی ماهیچه های مهره ای پشتی می رود، همچنین یک شاخه کوچک خاری که از راه سوراخ بین مهره ای متناظر خود به سوی طناب نخاعی و غشاهای آن می رود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفضمن گذر به سوی عقب، این تنه به دو شاخه تقسیم می شود: سرخرگ گردنی عمقی و سرخرگ میان دنده ای بالایی یا والا ( بالاترین سرخرگ میان دنده ای ) که از پشت پرده جنب و در جلوی گردن دنده های اول و دوم پایین می رود و با نخستین سرخرگ میان دنده ای آئورتی ( سومین سرخرگ میان دنده ای پشتی ) ، بازپیوندی ( آناستوموز ) می کند.
هنگامی که با گردن نخستین دنده مواجه می شود، در سمت داخل انشعاب جلویی نخستین عصب توراسیک جای می گیرد، همچنین در سمت خارج نخستین گانگلیون توراسیک تنه سمپاتیک.
در نخستین فضای میان دنده ای، از خود شاخه ای بیرون می دهد که به شیوه ای مشابه سرخرگ های میان دنده ای آئورتی توزیع می شود.
شاخه ای که برای دومین فضای میان دنده ای منشعب می شود، معمولاً به شاخه دیگری می پیوندد که از شریان میان دنده ای والا منشعب شده است.
این شاخه همیشه وجود ندارد، اما معمولاً در سمت راست یافت می شود. هنگامی که وجود نداشته باشد، یک شاخه میان دنده ای از آئورت جای آن را می گیرد.
هر سرخرگ میان دنده ای از خود یک شاخه پشتی بیرون می دهد که به سوی ماهیچه های مهره ای پشتی می رود، همچنین یک شاخه کوچک خاری که از راه سوراخ بین مهره ای متناظر خود به سوی طناب نخاعی و غشاهای آن می رود.
wiki: تنه سرخرگی دنده ای گردنی