تناثر النجوم

[ویکی فقه] تناثر به معنای پراکنده شدن و از بین رفتن، و «نجوم» به معنای ستارگان است.
در آداب و رسوم عرب ها-پیش و پس از اسلام - است که نام برخی سال ها را طبق حوادث و رخدادهای مهم آن سال بر می گزیدند؛ برای نمونه آن که سالی که سپاه ابرهه به خانۀ کعبه حمله کرد را عام الفیل نهادند.
وجه نامگذاری تناثرالنجوم
سال تناثر النجوم نیز بر اساس رخدادهای مهم آن سال نام گذاری شد. مشهور است که چون در سال پایانی غیبت صغرا و آغاز غیب کبرا، ستارگان فروزان بسیاری در آسمان علم و دانش و تقوا افول کرده، چهره در نقاب خاک بردند، از آن سال، با این عنوان یاد شده است.کلینی صاحب کتاب کافی، علی بن بابویه قمی و سمری آخرین سفیر حضرت حجت (علیه السّلام) از کسانی هستند که در سال ۳۲۹ ق دار فانی را وداع گفتند.
عناوین مرتبط
نیابت خاص، نواب خاص.