تمیمی تقی الدین بن عبدالقادر

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] تقی الدین بن عبدالقادر تمیمی، معروف به غَزّی، عالم و قاضی حنفی اهل مصر در قرن دهم و یازدهم بوده است. در 950 به دنیا آمد و تحصیلاتش را نزد تعداد زیادی از علمای آن زمان گذراند. از استادان و شاگردانش نامی ذکر نشده و اطلاعات زیادی از زندگی وی موجود نیست. وی در اوایل از پذیرش منصب قضا امتناع می ورزید، اما بعدها مدتی قاضی شهرک جیزه (در مغرب فسطاط مصر) و توابع آن شد . پس از مدتی به روم (قسطنطنیه) سفر کرد و بین او و خفاجی دوستی حاصل شد و با هم مکاتباتی داشتند . بعد از مدت نامعلومی به مصر بازگشت و در 1005 یا 1010 در همان جا از دنیا رفت .
تمیمی تألیفاتی داشته که مهم ترین آنها «الطبقات السنیة فی تراجم الحنفیة» در چهار جلد است. وی در این کتاب، بزرگان حنفی اهل رأی و صاحب نظر و بعضی شاعران را به ترتیب حروف معجم معرفی کرده است. بخشی از القاب و انساب را نیز در پایان کتاب آورده و منابع خود را در مقدمه کتاب نام برده است. وی این کتاب را در 989 در فُوَّه و به قولی در 993 در قونیه به پایان رسانده و به سلطان مرادخان تقدیم کرده است.
دانشنامه جهان اسلام، ج 8، ص 219، داود الهامی.
الطبقات السنیة فی تراجم الحنفیة / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده

پیشنهاد کاربران

بپرس