تمیم بن معز فاطمی

[ویکی فقه] تَمیم بن مُعِزّ فاطمی (یا تمیم بن مَعَدّ) شاعر تونسی و امیرزاده خاندان فاطمی در سده چهارم می باشد.
پدرش، مَعَدّ ملقب به معزّ لِدین اللّه (متوفی ۳۶۱)، شعر می سروده و از او ارجوزه ای در بحر رمل به نام ذات الدُرَر باقی مانده است. تمیم در ۳۳۷ و به گفته محققان دیوان او در شهر مهدیه تونس به دنیا آمد. مرگ او را به اختلاف در ۳۶۸ یا ۳۷۴ و محققانِ دیوان وی در ۳۷۵ نوشته اند. این شاعر را نباید با تمیم بن معزّ، چهارمین امیر زیری (متوفی ۵۰۳) اشتباه کرد.
← برکناری از ولیعهدی
تمیم را نخستین شاعر بزرگ سرزمین مصر و در بلاغت و فصاحت ، همانند ابن معتز عباسی (متوفی ۲۹۶) نمونه کامل این فنون دانسته اند.
← اشعار باقیماده
دیوان تمیم مشتمل است بر قصیده ، غزل و قطعه . او اشعاری در باره زهد و پارسایی و نیز اشعاری درباره باده و باده گساری سروده است.
← مضامین ومشخصه ها
...