تمایل به پرداخت

دانشنامه عمومی

تمایل به پرداخت ( WTP ) بیشترین قیمت است که مصرف کننده در آن قیمت ( یا زیر آن قیمت ) ، یک واحد از محصول را خریداری می کند. [ ۱] این مفهوم با دیدگاه استاندارد اقتصادی در مورد قیمت رزرو مصرف کننده مطابق است. اگرچه، برخی از محققان، WTP را به عنوان یک محدوده قیمتی مطرح می کنند.
با توجه به دیدگاه ترجیحات سازنده، تمایل مصرف کننده به پرداخت دارای یک ساختار حساس به موقعیت است؛ یعنی WTP مصرف کننده برای یک محصول به شرایط واقعی تصمیم گیری بستگی دارد. به عنوان مثال، مصرف کنندگان تمایل دارند هزینه بیشتری برای یک نوشابه در بار ساحلی نزدیک به هتل تفریحی لوکس، نسبت به یک فروشگاه خرده فروشی محلی بپردازند.
اندازه گیری دقیق تمایل به پرداخت مصرف کنندگان برای تدوین استراتژی های رقابتی، مدیریت کردن ارزش های حسابرسی و تولید محصولات جدید بسیار مهم است. [ ۲] همچنین برای اجرای روشهای گوناگون قیمت گذاری مانند قیمت گذاری غیرخطی، قیمت گذاری یک به یک و قیمت گذاری با ترویج هدفمند پراهمیت است. جای تعجب نیست که چندین رویکرد و دیدگاه برای این هدف ایجاد شده است.
روشهای زیادی برای اندازه گیری WTP وجود دارد که می توان آنها را[ ۳] از نظر مستقیم یا غیرمستقیم بودن و فرضی یا واقعی بودن تفکیک کرد. [ ۴]
در عمل، گروهی از محققان طرفدار رویکرد مستقیم هستند؛ از مصرف کنندگان می خواهند مستقیماً WTP خود را برای یک محصول خاص از طریق پرسش های با پاسخ باز، بگوید. گروه دیگر رویکردی غیرمستقیم را ترجیح می دهند، مانند تجزیه و تحلیل انتخاب هاب مبتنی بر اتصال و اشتراک ( CBC ) ، که در آن WTP براساس انتخاب مصرف کننده از بین کالاهای متعدد و همچنین در نظر گرفتن حالتی که مصرف کننده هیچ کدام از کالاها را انتخاب نکند؛ محاسبه می شود. با این حال، هیچ یک از دو روش بی نقص نیستند. بسیاری از مطالعات نشان داده است که رویکردهای مستقیم و غیرمستقیم به دلایل مختلف روانشناختی و فنی می توانند نتایج نادرستی ایجاد کنند. از نگاهی بنیادی تر، هر دو رویکرد اندازه گیری WTP بیشتر محاسبات خود را بر اساس فرضیات انجام می دهند تا واقعیت ها؛ بنابراین می توانند تمایل های فرضی ایجاد کنند، این تمایل های فرضی در موضوع ادبیات اقتصاد به عنوان تمایل ناشی از فرضی بودن ماهیت یک کار تعریف می شود.
یک رویکرد مستقیم برای استخراج واقعی WTP مکانیسمی است که بکر ( Becker ) ، دگروت ( DeGroot ) و مارشاک ( ۱۹۶۴ ) پیشنهاد می کنند ( روش بکر - دگروت - مارشاک، BDM ) . در این مکانیسم بیان می شود که چنانچه قیمت حاصل از قرعه کشی کمتر یا مساوی با WTP فرد باشد وی موظف به خرید محصول است. [ ۵]
عکس تمایل به پرداخت
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس