تله موج

تله موج ( Line Trap ) دستگاهی است که از کنار هم گذاشتن سلف و خازن موازی ساخته شده و برای جلوگیری از ورود موج های بسامد بالا که از سوی دستگاه پی ال سی روی توانراه ها سوار می شود به کار می رود و از آنجایی که این دستگاه در جلوی راه خط نهاده می شود می باید تاب و توان گردش خط در باشه و وضعیت همیشگی و همچنین به هنگام اتصال کوتاه ( Short circuit ) را دارا باشد. روی هم رفته می توان گفت که تله موج در اصل یک پالونه و فیلتر فرکانسی است. جای نهاده شدن تله موج به طور سری پس از برقگیر و C. V. T یا کوپلینگ انباشتاری و به سوی پست است که بر روی یک یا دو یا سه فاز می باشد.
موج گیرها بگونه سری در پایان توانراه ها در پست ها کار گذاشته می شوند و طراحی آن بایستی به گونه ای باشد که جریان های نامی را به طور جاودان و جریان های چرخه کوتاه را بگونه گذرا بگذرانند؛ بنابراین در پست ها پس از ترانسفورماتور ولتاژ کار گذاشته می شوند. بسامد این تله موج ها در شبکه ایران از 30 k Hz تا 50 k Hz دگرگون می شود. تله موج بایستی توانا به جلوگیری از گذر این سیگنال ها باشد و برای هر موج گیر یک باند بندنده که پهنای آن در حدود 100 k Hz می باشد، فراهم می نماید.
دو خواسته بنیادی از بکارگیری تله موج در شبکه دنبال می شود:
• همانگی خط با ناگذرایی تعریف شده ( Surge Impedance ) بدون نگرش به وضعیت بهره برداری در شبکه فشار بالا پشت تله موج. ( این ویژگی تله موج بازدارنده هرز توان سیگنال کاربر در پی نشت آن به شبکه پشت تله موج، که شاید با کلید زنی آرایشهای مختلفی داشته باشد، خواهد شد ) .
• کرانمند و محدود ساختن سیگنالهای مخابراتی به بخشی از سامانه توان که تله موج در پایان آن جای دارد ( شبکه مخابراتی ) و جلوگیری از رخنه این سیگنالها به شبکه های همسایه ( چنانچه این خواسته برآورده شود، می توان در بخشهای دیگر شبکه دوباره از باندهای بسامد همسان بهره برد ) .
از توانراه ها برای فرستادن سیگنال های گوناگون مانند سیگنال های اندازه گیری، فرمان از راه دور، گفت و شنودهای راه دور، سیگنال های پناه، فرستادن و دریافت فرمان از ایستگاه های دیگر به کار گرفته می شود. برای جلوگیری از همشنوایی این سیگنال ها که کمابیش دارای بسامد بالا می باشند و همچنین برای جلوگیری از راهیابی سیگنال به بخش های دیگر از موج گیرها به کار گرفته می شود. [ ۱]