تِلما فلورنوی برومفیلد دان ( انگلیسی: Thelma Flournoy Brumfield Dunn؛ ۶ فوریهٔ ۱۹۰۰ – ۳۱ دسامبر ۱۹۹۲ ) پژوهشگر پزشکی اهل ایالات متحده بود که پژوهش هایش بر روی موش ها منجر به پیشرفت های قابل توجهی در تحقیقات سرطان انسان شد.
تلما فلورنوی برومفیلد در رنان، ویرجینیا زاده شد؛ پدرش ویلیام اندرو برومفیلد[ الف] و مادرش افی فلورنوی تورنتون برومفیلد[ ب] بودند. پدرش پزشک و افسر بهداشت کالج بود. [ ۱]
برومفیلد در مدارس دولتی ریچموند و لینچبورگ تحصیل کرد. او سپس به دانشگاه کرنل رفت، [ ۲] به مدت یک سال به کالج وستهمپتون منتقل شد، [ ۳] و پس از آن به دانشگاه کرنل بازگشت و در آنجا جایزه گیلفورد را برای برتری در نثر انگلیسی، برای مقاله ای با عنوان «تنباکوی ویرجینیا» دریافت کرد. [ ۴] در همان سال، او موفق به کسب مدرک AB ممتاز در رشتهٔ حشره شناسی شد. او در سال ۱۹۲۶ مدرک پزشکی خود را از دانشکده پزشکی دانشگاه ویرجینیا اخذ کرد و سپس دورهٔ کارآموزی را در بیمارستان بلویو آغاز کرد.
دان در سال ۱۹۴۲ به عضویت مؤسسه ملی سرطان درآمد و از سال ۱۹۴۷ تا زمان بازنشستگی در سال ۱۹۷۰ به عنوان آسیب شناس کارکنان در این مؤسسه ماند. [ ۵] او رئیس بخش القای سرطان و بیماری زایی دپارتمان پاتولوژی بود. [ ۶]
تلاش های دان مربوط به منشأ و توسعهٔ سرطان در موش های آزمایشگاهی بود. او روش هایی را برای القای تومورهای بدخیم در معده و رودهٔ حیوانات آزمایشی توسعه داد و رفتار سلول های سرطانی حاصل از آن را مورد مطالعه قرار داد. دان به عنوان «بانوی اول تحقیقات سرطان» شناخته می شود. [ ۷] به گفتهٔ هارولد ال. استوارت از مؤسسه ملی سرطان، کمک های مهم دان در زمینهٔ تحقیقات سرطان شامل مطالعات او در مورد تومورهای پستانی، سارکوم سلول های شبکه ای، لوسمی، تومورهای پلاسماسل، تومورهای ماست سل، تومورهای سلول دانه ای، سرطان دهانهٔ رحم و تومور شایع کبدی موش است. استوارت همچنین به اکتشافات دان در زمینهٔ تومورهای پلاسمای سلولی ترشح کنندهٔ پروتئین، که از ناحیه ایلئوسکال موش ها منشأ می گیرند، اشاره می کند؛ یافته ای که آغازگر برنامه ای از تحقیقات حیوانی بود که منجر به درک بهتری از مرگ و میر ناشی از سرطان در انسان شد. [ ۸] او خطوطی از تومور ماست سل قابل پیوند موش را ایجاد کرد که اکنون به عنوان «سلول های دان» شناخته می شود و به طور گسترده ای در مطالعات آزمایشگاهی مورد استفاده قرار می گیرد. [ ۹]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتلما فلورنوی برومفیلد در رنان، ویرجینیا زاده شد؛ پدرش ویلیام اندرو برومفیلد[ الف] و مادرش افی فلورنوی تورنتون برومفیلد[ ب] بودند. پدرش پزشک و افسر بهداشت کالج بود. [ ۱]
برومفیلد در مدارس دولتی ریچموند و لینچبورگ تحصیل کرد. او سپس به دانشگاه کرنل رفت، [ ۲] به مدت یک سال به کالج وستهمپتون منتقل شد، [ ۳] و پس از آن به دانشگاه کرنل بازگشت و در آنجا جایزه گیلفورد را برای برتری در نثر انگلیسی، برای مقاله ای با عنوان «تنباکوی ویرجینیا» دریافت کرد. [ ۴] در همان سال، او موفق به کسب مدرک AB ممتاز در رشتهٔ حشره شناسی شد. او در سال ۱۹۲۶ مدرک پزشکی خود را از دانشکده پزشکی دانشگاه ویرجینیا اخذ کرد و سپس دورهٔ کارآموزی را در بیمارستان بلویو آغاز کرد.
دان در سال ۱۹۴۲ به عضویت مؤسسه ملی سرطان درآمد و از سال ۱۹۴۷ تا زمان بازنشستگی در سال ۱۹۷۰ به عنوان آسیب شناس کارکنان در این مؤسسه ماند. [ ۵] او رئیس بخش القای سرطان و بیماری زایی دپارتمان پاتولوژی بود. [ ۶]
تلاش های دان مربوط به منشأ و توسعهٔ سرطان در موش های آزمایشگاهی بود. او روش هایی را برای القای تومورهای بدخیم در معده و رودهٔ حیوانات آزمایشی توسعه داد و رفتار سلول های سرطانی حاصل از آن را مورد مطالعه قرار داد. دان به عنوان «بانوی اول تحقیقات سرطان» شناخته می شود. [ ۷] به گفتهٔ هارولد ال. استوارت از مؤسسه ملی سرطان، کمک های مهم دان در زمینهٔ تحقیقات سرطان شامل مطالعات او در مورد تومورهای پستانی، سارکوم سلول های شبکه ای، لوسمی، تومورهای پلاسماسل، تومورهای ماست سل، تومورهای سلول دانه ای، سرطان دهانهٔ رحم و تومور شایع کبدی موش است. استوارت همچنین به اکتشافات دان در زمینهٔ تومورهای پلاسمای سلولی ترشح کنندهٔ پروتئین، که از ناحیه ایلئوسکال موش ها منشأ می گیرند، اشاره می کند؛ یافته ای که آغازگر برنامه ای از تحقیقات حیوانی بود که منجر به درک بهتری از مرگ و میر ناشی از سرطان در انسان شد. [ ۸] او خطوطی از تومور ماست سل قابل پیوند موش را ایجاد کرد که اکنون به عنوان «سلول های دان» شناخته می شود و به طور گسترده ای در مطالعات آزمایشگاهی مورد استفاده قرار می گیرد. [ ۹]
wiki: تلما برومفیلد دان