تلسکوپ ۴۰ فوتی

تلسکوپ ۴۰ - فوتی ویلیام هرشل که با نام تلسکوپ بزرگ چهل - فوتی هم شناخته می شود، تلسکوپی بازتابی بود که مبین سال های ۱۷۸۵ و ۱۷۸۹ در خانه رصدخانه در اسلاو، انگلستان ساخته شد. این تلسکوپ از آینهٔ اصلی ۱۲۰ سانتبمتری با فاصله کانونی ۱۲ متری ( معادل ۴۰ فوت است که نام تلسکوپ هم از همین کمیت گرفته شده است ) . این تلسکوپ برای مدت پنجاه سال پس از ساخت آن بزرگترین تلسکوپ روی زمین بود. احتمالاً با همین تلسکوپ انسلادوس و میماس، ۶ امین و ۷ امین ماه های زحل پیدا شده اند. از این تلسکوپ در سال ۱۸۴۰ از هم باز شد و تنها آینه اصلی و برشی ۱۰ - فوتی ( ۳ متر ) از لوله تلسکوپ باقی مانده است. [ ۱]