[ویکی فقه] تلاوت قرآن با صوت زیبا. آواز خوش و زیبا یکی از بزرگترین نعمت های الهی است هر مسلمانی که این موهبت را دارد، باید شکر آن را به جا آورد، و آن، تلاوت نمودن قرآن با صوت خوش و صدای دلکش است.
باید توجه داشته باشیم که انسان به طور فطری و طبیعی زیباپسند است. برای او هر چیزی که زیبا باشد، تحسین برانگیز است. یکی از نعمت های بزرگ که خداوند به بعضی از بندگان خود، عنایت فرموده است صدای زیبا است، آواز خوش و صدای نیکو سرآمد تمام زیبایی ها است. پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) در این باره فرموده است: از زیباترین زیبایی ها، موی زیبا و نغمه (صدای) زیبا است. از این جهت خداوند رحمان، این موهبت بزرگ را به انسان های برگزیده خود (تمام انبیاء الهی) عنایت فرموده است تا موجب جاذبه بیشتر دعوت آنان گردد. امام صادق (علیه السّلام) در حدیثی فرموده است: خداوند عزیز و بزرگ هیچ پیامبری را مبعوث نکرد مگر این که صدای خوش و نیکویی داشته است.
از شرایط تلاوت قرآن
حال که معلوم شد آواز خوش و زیبا یکی از بزرگترین نعمت های الهی است هر مسلمانی که این موهبت را دارد، باید شکر آن را به جا آورد. و آن، تلاوت نمودن قرآن با صوت خوش وصدای دلکش است، تا هم خود قاری از آن بهره برد و هم افراد جامعه را با نوای گوش نواز و دل انگیز قرائت قرآن جذب نماید. صدای خوش و صوت زیبا از جمله آداب و شرایط تلاوت قرآن کریم است. زیبای مطلق، خداوند متعال است. منشا تمام زیبایی ها نیز اوست. به این علت کلام او هم، زیباترین کلام ها است و هیچ گفتاری در زیبایی به بسان قرآن نیست، به طوری که مخالفان سرسخت قرآن نیز به آن اعتراف کرده اند. مثلا (ولید بن مغیره) که خود از رؤسای قریش و از مخالفان سرسخت اسلام و قرآن بود، و یکی از بزرگترین سخن سرایان عرب آن زمان به حساب می آمد. در مورد قرآن چنین می گوید: از محمد سخنی شنیدم که نه از سنخ سخنان بشر بود و نه از جنس گفتار پریان؛ زیرا شیرینی زاید الوصف و زیبایی خیره کننده ای داشت. اگر قرآن که آیاتش سراسر زیباست با آواز خوش و زیبای قاری ممتاز، همراه گردد زیبایی آن دو چندان می شود و بر دل ها می نشیند. نیکو خواندن قرآن به اندازه ای ارزشمند است که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) آن را زینت قرآن نامید، آن جا که فرمود: به درستی که صوت و صدای زیبا زینت قرآن است (و به کلام خدا زینت می بخشد). در حدیث دیگری فرمود: برای هر چیز زیوری است و زیور قرآن صوت زیبا و صدای خوش است. و نیز فرمود: قرآن را با صداهای تان زینت و آرایش کنید همانا صدای خوب قرآن را زینت می بخشد.
تلاوت زیبای امام سجاد
خداوند متعال این موهبت بزرگ و نعمت عظمای الهی (صوت دل نشین و صدای زیبا را) به اولیای خودش و معصومین عنایت فرموده است. از جمله آنان امام چهارم زین العابدین (علیه السّلام) بود که امام صادق (علیه السّلام) فرمود: «جدم» علی بن الحسین (علیه السّلام) خوش آوازترین مردم در خواندن قرآن بود، به طوری که سقاهایی که از کوچه رد می شدند، وقتی به در خانه اش می رسیدند، می ایستادند و به تلاوت قرآن آن حضرت گوش می دادند. علی بن محمد نوفلی از دهمین پیشوای شیعیان جهان، امام هادی (علیه السّلام) نقل می کند، از حکم صدای زیبا سؤال کردم؟ آن حضرت فرمود: «همانا علی بن الحسین (علیه السّلام) قرآن را با صدای خوش و صوت زیبا می خواندند، چه بسا کسانی بر حضرتش می گذشتند و از آواز خوش او، بی هوش می شدند». اگر راستی امام (علیه السّلام) مقداری از صدای زیبای خود را آشکار می نمود مردم تاب و تحمل آن را نداشتند و بی طاقت می شدند. عرض کردم مگر نبود که رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) با مردم نماز می خواند و آوازش را به خواندن نماز بلند می کرد. فرمودند: چرا! اما رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) به اندازه طاقت و تحمل مردمی که پشت سرش ایستاده و اقتدا کرده بودند آواز خود را بلند می فرمود: علاوه بر امام سجاد (علیه السّلام) فرزند امام باقر (علیه السّلام) نیز در زمان خودش خوش آوازترین مردم در تلاوت قرآن بودند.
باید توجه داشته باشیم که انسان به طور فطری و طبیعی زیباپسند است. برای او هر چیزی که زیبا باشد، تحسین برانگیز است. یکی از نعمت های بزرگ که خداوند به بعضی از بندگان خود، عنایت فرموده است صدای زیبا است، آواز خوش و صدای نیکو سرآمد تمام زیبایی ها است. پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) در این باره فرموده است: از زیباترین زیبایی ها، موی زیبا و نغمه (صدای) زیبا است. از این جهت خداوند رحمان، این موهبت بزرگ را به انسان های برگزیده خود (تمام انبیاء الهی) عنایت فرموده است تا موجب جاذبه بیشتر دعوت آنان گردد. امام صادق (علیه السّلام) در حدیثی فرموده است: خداوند عزیز و بزرگ هیچ پیامبری را مبعوث نکرد مگر این که صدای خوش و نیکویی داشته است.
از شرایط تلاوت قرآن
حال که معلوم شد آواز خوش و زیبا یکی از بزرگترین نعمت های الهی است هر مسلمانی که این موهبت را دارد، باید شکر آن را به جا آورد. و آن، تلاوت نمودن قرآن با صوت خوش وصدای دلکش است، تا هم خود قاری از آن بهره برد و هم افراد جامعه را با نوای گوش نواز و دل انگیز قرائت قرآن جذب نماید. صدای خوش و صوت زیبا از جمله آداب و شرایط تلاوت قرآن کریم است. زیبای مطلق، خداوند متعال است. منشا تمام زیبایی ها نیز اوست. به این علت کلام او هم، زیباترین کلام ها است و هیچ گفتاری در زیبایی به بسان قرآن نیست، به طوری که مخالفان سرسخت قرآن نیز به آن اعتراف کرده اند. مثلا (ولید بن مغیره) که خود از رؤسای قریش و از مخالفان سرسخت اسلام و قرآن بود، و یکی از بزرگترین سخن سرایان عرب آن زمان به حساب می آمد. در مورد قرآن چنین می گوید: از محمد سخنی شنیدم که نه از سنخ سخنان بشر بود و نه از جنس گفتار پریان؛ زیرا شیرینی زاید الوصف و زیبایی خیره کننده ای داشت. اگر قرآن که آیاتش سراسر زیباست با آواز خوش و زیبای قاری ممتاز، همراه گردد زیبایی آن دو چندان می شود و بر دل ها می نشیند. نیکو خواندن قرآن به اندازه ای ارزشمند است که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) آن را زینت قرآن نامید، آن جا که فرمود: به درستی که صوت و صدای زیبا زینت قرآن است (و به کلام خدا زینت می بخشد). در حدیث دیگری فرمود: برای هر چیز زیوری است و زیور قرآن صوت زیبا و صدای خوش است. و نیز فرمود: قرآن را با صداهای تان زینت و آرایش کنید همانا صدای خوب قرآن را زینت می بخشد.
تلاوت زیبای امام سجاد
خداوند متعال این موهبت بزرگ و نعمت عظمای الهی (صوت دل نشین و صدای زیبا را) به اولیای خودش و معصومین عنایت فرموده است. از جمله آنان امام چهارم زین العابدین (علیه السّلام) بود که امام صادق (علیه السّلام) فرمود: «جدم» علی بن الحسین (علیه السّلام) خوش آوازترین مردم در خواندن قرآن بود، به طوری که سقاهایی که از کوچه رد می شدند، وقتی به در خانه اش می رسیدند، می ایستادند و به تلاوت قرآن آن حضرت گوش می دادند. علی بن محمد نوفلی از دهمین پیشوای شیعیان جهان، امام هادی (علیه السّلام) نقل می کند، از حکم صدای زیبا سؤال کردم؟ آن حضرت فرمود: «همانا علی بن الحسین (علیه السّلام) قرآن را با صدای خوش و صوت زیبا می خواندند، چه بسا کسانی بر حضرتش می گذشتند و از آواز خوش او، بی هوش می شدند». اگر راستی امام (علیه السّلام) مقداری از صدای زیبای خود را آشکار می نمود مردم تاب و تحمل آن را نداشتند و بی طاقت می شدند. عرض کردم مگر نبود که رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) با مردم نماز می خواند و آوازش را به خواندن نماز بلند می کرد. فرمودند: چرا! اما رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) به اندازه طاقت و تحمل مردمی که پشت سرش ایستاده و اقتدا کرده بودند آواز خود را بلند می فرمود: علاوه بر امام سجاد (علیه السّلام) فرزند امام باقر (علیه السّلام) نیز در زمان خودش خوش آوازترین مردم در تلاوت قرآن بودند.
wikifeqh: تلاوت_قرآن_با_صوت_زیبا