[ویکی فقه] از آداب مهم تلاوت قرآن، با لحن عربی خواندن آن و منظور ما از لحن عربی همان لهجه است و عربی خواندن قرآن دارای مراحلی مثل صحیح خواندن قرآن، قواعد علم تجوید و با لحن ها عربی خواندن است
یکی از آداب مهم تلاوت قرآن، عربی خواندن آن است. چنانکه کسی که زبان مادریش فارسی نیست، هنگامی که فارسی صحبت می کند و لهجه فارسی را خوب نیاموخته است گفتار او مردم پسند نیست. چه بسا رعایت نکردن لهجه فارسی باعث نامفهوم شدن گفتار او شود. همین طور زمانی که ما بخواهیم به یکی از زبانهای خارجی گفتگو کنیم باید سعی نماییم با لهجه مخصوص آن صحبت کنیم تا خوشایند کسانی باشد که با آن زبان صحبت می کنند.منظور ما از لحن عربی همان لهجه است، یعنی هر مسلمانی که زبان مادریش عربی نیست بهتر است تلاش کند تا قرآن را با لهجه عربی بخواند. البته این سخن پیشوایان اسلام از جمله امام صادق (علیه السّلام) است که فرمود: «اعرب القرآن فانه عربی؛ قرآن را (فصیح و با لحن) عربی بخوانید، زیرا قرآن به زبان عربی است».شاید عده ای بلافاصله بگویند: پس تکلیف دسته ای از مسلمانان غیر عرب که نمی توانند قرآن را به عربی فصیح بخوانند چیست؟ آنها قرآن نخوانند؟!ما چنین سخنی نمی گوییم. بلکه می گوییم؛ فرق است میان نتوانستن و نخواستن و تلاش نکردن.امیر مؤمنان علی (علیه السّلام) در یکی از کلمات گهربارشان می فرماید: «قدر الرجل علی قدر همته؛ قدر و قیمت انسان به اندازه همت اوست».
بی احترامی به قرآن
بعضی از ما مسلمانان برای بسیاری از امور دنیایی (حتی کارهای غیر ضروری) وقت و امکانات بسیاری را هزینه می کنیم ولی حاضر نیستیم برای امور معنوی و روحانی که لذت و سعادت دنیا و آخرت در آن است مقداری به زحمت بیفتیم. خوب اگر ما به قرآن علاقمند هستیم و کلام خدا را دوست داریم و در سایه قرائت آن می خواهیم به اجر و پاداش بی حساب برسیم، آیا انصاف نیست مقداری تلاش کنیم و قرآن را با آدابش و با لهجه عربی بخوانیم؟برخی در قرائت قرآن کسالت و باری به هر جهت بودن را پیشه خود کرده اند (در حالی که در سایر کارهای دنیایی چنین نیستند) فقط در پی بیشتر خواندن آن هستند و به خیال خود می خواهند تا می توانند ثواب ببرند.از این رو برایشان مهم نیست که قرآن را غلط بخوانند، زیر و زبر را جابجا بخوانند، تشدیدها را نخوانند و حتی کلمه ای را جا بگذارند. خوب عزیزان! این بی احترامی به قرآن است. این طور قرآن خواندن نه تنها ثواب ندارد بلکه قول شاعر نکته پرداز فارسی (سعدی) مصداق پیدا می کند:گر تو قرآن بدین نمط خوانی ببری رونق مسلمانی (اصل حکایت گلستان چنین است:ناخوش آوازی به بانگ بلند قرآن همی خواند. صاحبدلی بر او بگذشت و گفت: تو را مشاهره چند است؟ گفت: هیچ. گفت: پس این زحمت چرا به خود می دهی؟ گفت؟ از بهر خدا می خوانم. گفت: از بهر خدا مخوان! بیت:گر تو قرآن بدین نمط خوانی ببری رونق مسلمانی!) بله اگر کسی تلاش کرد و وقت صرف کرد تا قواعد ضروری عربی خواندن را بیاموزد ولی نشد که نشد، آن وقت دیگر تکلیف ندارد و خداوند به قرائت قرآن غیر عربی او همان پاداش و مزد قرائت فصیح و عربی را می دهد. همان گونه که امام صادق (علیه السّلام ) این مطلب را بیان کرده است.اما ما باشیم و خدای خودمان! آیا می توان با گفتن کلمه «نمی توانم» به این سفارش پیشوایان اسلام عمل نکرد؟ جواب ما این است: از انصاف به دور است و عدم توفیق موجب برخورد این گونه با قرآن می شود. بنابراین باید همت کرد با صرف مقداری وقت و به اندازه توان، این ادب از آداب تلاوت قرآن را نیز رعایت کرد.
مراحل عربی خواندن قرآن
عربی خواندن قرآن مراحلی دارد. این مراحل به طور خلاصه بیان می شود تا هر کس به اندازه استعداد و تلاش خود آن را فرا گیرد تا فضیلت عربی خواندن قرآن را کسب کند.
← مرحله اول
...
یکی از آداب مهم تلاوت قرآن، عربی خواندن آن است. چنانکه کسی که زبان مادریش فارسی نیست، هنگامی که فارسی صحبت می کند و لهجه فارسی را خوب نیاموخته است گفتار او مردم پسند نیست. چه بسا رعایت نکردن لهجه فارسی باعث نامفهوم شدن گفتار او شود. همین طور زمانی که ما بخواهیم به یکی از زبانهای خارجی گفتگو کنیم باید سعی نماییم با لهجه مخصوص آن صحبت کنیم تا خوشایند کسانی باشد که با آن زبان صحبت می کنند.منظور ما از لحن عربی همان لهجه است، یعنی هر مسلمانی که زبان مادریش عربی نیست بهتر است تلاش کند تا قرآن را با لهجه عربی بخواند. البته این سخن پیشوایان اسلام از جمله امام صادق (علیه السّلام) است که فرمود: «اعرب القرآن فانه عربی؛ قرآن را (فصیح و با لحن) عربی بخوانید، زیرا قرآن به زبان عربی است».شاید عده ای بلافاصله بگویند: پس تکلیف دسته ای از مسلمانان غیر عرب که نمی توانند قرآن را به عربی فصیح بخوانند چیست؟ آنها قرآن نخوانند؟!ما چنین سخنی نمی گوییم. بلکه می گوییم؛ فرق است میان نتوانستن و نخواستن و تلاش نکردن.امیر مؤمنان علی (علیه السّلام) در یکی از کلمات گهربارشان می فرماید: «قدر الرجل علی قدر همته؛ قدر و قیمت انسان به اندازه همت اوست».
بی احترامی به قرآن
بعضی از ما مسلمانان برای بسیاری از امور دنیایی (حتی کارهای غیر ضروری) وقت و امکانات بسیاری را هزینه می کنیم ولی حاضر نیستیم برای امور معنوی و روحانی که لذت و سعادت دنیا و آخرت در آن است مقداری به زحمت بیفتیم. خوب اگر ما به قرآن علاقمند هستیم و کلام خدا را دوست داریم و در سایه قرائت آن می خواهیم به اجر و پاداش بی حساب برسیم، آیا انصاف نیست مقداری تلاش کنیم و قرآن را با آدابش و با لهجه عربی بخوانیم؟برخی در قرائت قرآن کسالت و باری به هر جهت بودن را پیشه خود کرده اند (در حالی که در سایر کارهای دنیایی چنین نیستند) فقط در پی بیشتر خواندن آن هستند و به خیال خود می خواهند تا می توانند ثواب ببرند.از این رو برایشان مهم نیست که قرآن را غلط بخوانند، زیر و زبر را جابجا بخوانند، تشدیدها را نخوانند و حتی کلمه ای را جا بگذارند. خوب عزیزان! این بی احترامی به قرآن است. این طور قرآن خواندن نه تنها ثواب ندارد بلکه قول شاعر نکته پرداز فارسی (سعدی) مصداق پیدا می کند:گر تو قرآن بدین نمط خوانی ببری رونق مسلمانی (اصل حکایت گلستان چنین است:ناخوش آوازی به بانگ بلند قرآن همی خواند. صاحبدلی بر او بگذشت و گفت: تو را مشاهره چند است؟ گفت: هیچ. گفت: پس این زحمت چرا به خود می دهی؟ گفت؟ از بهر خدا می خوانم. گفت: از بهر خدا مخوان! بیت:گر تو قرآن بدین نمط خوانی ببری رونق مسلمانی!) بله اگر کسی تلاش کرد و وقت صرف کرد تا قواعد ضروری عربی خواندن را بیاموزد ولی نشد که نشد، آن وقت دیگر تکلیف ندارد و خداوند به قرائت قرآن غیر عربی او همان پاداش و مزد قرائت فصیح و عربی را می دهد. همان گونه که امام صادق (علیه السّلام ) این مطلب را بیان کرده است.اما ما باشیم و خدای خودمان! آیا می توان با گفتن کلمه «نمی توانم» به این سفارش پیشوایان اسلام عمل نکرد؟ جواب ما این است: از انصاف به دور است و عدم توفیق موجب برخورد این گونه با قرآن می شود. بنابراین باید همت کرد با صرف مقداری وقت و به اندازه توان، این ادب از آداب تلاوت قرآن را نیز رعایت کرد.
مراحل عربی خواندن قرآن
عربی خواندن قرآن مراحلی دارد. این مراحل به طور خلاصه بیان می شود تا هر کس به اندازه استعداد و تلاش خود آن را فرا گیرد تا فضیلت عربی خواندن قرآن را کسب کند.
← مرحله اول
...
wikifeqh: تلاوت_با_صدای_زیبا