تل الحمام یک محوطه دقیقاً مشخص شده باستان شناسی، در قسمت شرقی دره اردن پایین و نزدیک دهانه رود اردن است. این محوطه بقایای قابل توجهی از دوران اولیه و میانی عصر برنز و میانه عصر آهن دارد. در اواخر قرن پنجم میلادی قلمرو آن بخشی از شهر بزرگتر لیویاس ( شهرک تل الرامه ) بود. تحقیقات مفصلی برای شناسایی این محوطه با آنچه که کتاب مقدس دربارهٔ چنین شهری اشارت داشته، از قدیم وجود دارد. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
• قرن اول میلادی – لیویاس – یک شهر رومی در نزدیکی تل الرامة بوده است، هرچند ویلیام اف آلبرایت باستان شناس، لغت شناس و محقق کتاب مقدس، شهر تل الرامة را شناسایی کرد. حفاری های اخیر در تل الحمام منجر به این نظریه شده است که مرکز تجاری و مسکونی لیویاس بوده و مرکز اداری در تل الحمام واقع شده است. در دوره های روم باستان، امپراتوری بیزانس و امویان ( ۱۶۵ پیش از میلاد - ۷۵۰ میلادی ) این منطقه بخشی از شهر لیویاس ( همچنین به نام جولیاس معروف است ) شهری مهم در پرآ بود که توسط هیرودیس آنتیپاس بازسازی شد. [ ۴] [ ۵]
• دوره بیزانس – لیویاس – در سال ۳۸۴ میلادی، زائر زن اسپانیایی شهادت داد که یک اسقف کهنسال خانه ای در لیویاس داشته است. این مهم را باید در نظر داشت که لیویاس هنوز در پایان قرن ۵ و اوایل قرن ۶ یک مکان دیدنی بود. اسناد اداری بیزانس سه اسقف از لیویاس را فهرست می کند: لتویوس، که در سال ۴۳۱ در شورای افسوس حضور داشت، پانکراتیوس، که در شورای خلقیدون در ۴۵۱ و زکریا که در شورای اورشلیم در ۵۳۶ میلادی شرکت کرد. با این همه آنچه همگان بر آن اعتقاد واحد دارند حضور تئوتوکوس، بین سال های ۵۵۰ تا ۶۵۰ میلادی به عنوان مشهورترین اسقف لیویاس و اولین متکلمی است که آموزه عروج مریم را بیان کرد. [ ۶]
کلود رینیه کوندر، کاوشگر و باستان شناس انگلیسی این منطقه را در قرن نوزدهم کشف و ثبت کرد و پیر مالون کشیش یسوعی و باستان شناس آن را در سال ۱۹۳۲ به تفصیل شرح داد. هر دو نفر در نوشته هایشان به شفافیت از بقایای برجسته یک مجموعه حمام رومی نام می برند که می تواند دلیلی احتمالی بر نامگذاری این محل با عنوان «تپه های حمام گرم» باشد. نلسون گلوک ربی آمریکایی، استاد دانشگاه و باستان شناس در سال ۱۹۴۱ از این مکان بازدید و ویرانه های عصر آهن را در آن شناسایی کرد، و این مکان را با نوشته های کتاب مقدس مرتبط دانست. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• قرن اول میلادی – لیویاس – یک شهر رومی در نزدیکی تل الرامة بوده است، هرچند ویلیام اف آلبرایت باستان شناس، لغت شناس و محقق کتاب مقدس، شهر تل الرامة را شناسایی کرد. حفاری های اخیر در تل الحمام منجر به این نظریه شده است که مرکز تجاری و مسکونی لیویاس بوده و مرکز اداری در تل الحمام واقع شده است. در دوره های روم باستان، امپراتوری بیزانس و امویان ( ۱۶۵ پیش از میلاد - ۷۵۰ میلادی ) این منطقه بخشی از شهر لیویاس ( همچنین به نام جولیاس معروف است ) شهری مهم در پرآ بود که توسط هیرودیس آنتیپاس بازسازی شد. [ ۴] [ ۵]
• دوره بیزانس – لیویاس – در سال ۳۸۴ میلادی، زائر زن اسپانیایی شهادت داد که یک اسقف کهنسال خانه ای در لیویاس داشته است. این مهم را باید در نظر داشت که لیویاس هنوز در پایان قرن ۵ و اوایل قرن ۶ یک مکان دیدنی بود. اسناد اداری بیزانس سه اسقف از لیویاس را فهرست می کند: لتویوس، که در سال ۴۳۱ در شورای افسوس حضور داشت، پانکراتیوس، که در شورای خلقیدون در ۴۵۱ و زکریا که در شورای اورشلیم در ۵۳۶ میلادی شرکت کرد. با این همه آنچه همگان بر آن اعتقاد واحد دارند حضور تئوتوکوس، بین سال های ۵۵۰ تا ۶۵۰ میلادی به عنوان مشهورترین اسقف لیویاس و اولین متکلمی است که آموزه عروج مریم را بیان کرد. [ ۶]
کلود رینیه کوندر، کاوشگر و باستان شناس انگلیسی این منطقه را در قرن نوزدهم کشف و ثبت کرد و پیر مالون کشیش یسوعی و باستان شناس آن را در سال ۱۹۳۲ به تفصیل شرح داد. هر دو نفر در نوشته هایشان به شفافیت از بقایای برجسته یک مجموعه حمام رومی نام می برند که می تواند دلیلی احتمالی بر نامگذاری این محل با عنوان «تپه های حمام گرم» باشد. نلسون گلوک ربی آمریکایی، استاد دانشگاه و باستان شناس در سال ۱۹۴۱ از این مکان بازدید و ویرانه های عصر آهن را در آن شناسایی کرد، و این مکان را با نوشته های کتاب مقدس مرتبط دانست. [ ۷]
wiki: تل الحمام