تقوای ابراهیم

[ویکی فقه] تقوای ابراهیم (قرآن). یکی از کساینکه جز مصادیق متقین از او نام برده شده است حضرت ابراهیم علیه السلام می باشد.
حضرت ابراهیم علیه السّلام از شمار متقین نیک فرجام می باشد که در قرآن از او نام برده شده است.واذکر عبـدنا ابرهیم واسحـق ویعقوب اولی الایدی والابصـر(و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را، صاحبان دستهای نیرومند و چشمهای بینا)!)• هـذا ذکر وان للمتقین لحسن مـاب.(این یک یادآوری است، و برای پرهیزکاران فرجام نیکویی است) .
← بررسی تفسیری آیه
در اینجا روی سخن را به پیامبر اسلام (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) کرده می گوید:به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم و اسحق و یعقوب را (و اذکر عبادنا ابراهیم و اسحاق و یعقوب).مقام عبودیت و بندگی نخستین توصیفی است که برای آنها ذکر شده ، و به راستی همه چیز در آن جمع است ، بندگی خدا یعنی وابستگی مطلق به او، یعنی در برابر اراده او از خود اراده ای نداشتن، و در همه حال سر بر فرمان او نهادن.بندگی خدا یعنی بی نیازی از غیر او، و بی اعتنائی به ما سوی الله، و تنها چشم بر لطف او دوختن، این همان اوج تکامل انسان و برترین شرف و افتخار او است.