تقوا و امنیت

[ویکی فقه] تقوا و امنیت (قرآن). خداوند در قرآن مجید از نمونه نعمت های بهشتیان بهره مندی از امنیت می باشد.
تقوا، زمینه ساز بهره مندی از امنیت و آرامش در بهشت است:ان المتقین فی جنـت وعیون• ادخلوها بسلـم ءامنین.به یقین، پرهیزگاران در باغ ها (ی سرسبز بهشت) و در کنار چشمه ها هستند. (فرشتگان به آنها می گویند: ) داخل این باغ ها شوید با سلامت و امنیت! ان المتقین فی مقام امین• فی جنـت وعیون• یدعون فیها بکل فـکهة ءامنین.(ولی) پرهیزگاران در جایگاه امنی قرار دارند، در میان باغها و چشمه ها آنها در آنجا هر نوع میوه ای را بخواهند در اختیارشان قرار می گیرد، و در نهایت امنیت به سر می برند!
تفسیر آیات
در آیات گذشته دیدیم که چه سان خداوند نتیجه کار شیطان و یاران و همگامان و پیروان او را شرح داد، درهای هفتگانه جهنم را به روی آنها گشود. طبق روش قرآن که از مساله مقابله و تقارن، برای تعلیم و تربیت، بهره گیری می کند، در این آیات سخن از بهشت و بهشتیان، و نعمتهای مادی و معنوی، جسمی و روحانی به میان آمده است. و در حقیقت هشت نعمت بزرگ مادی و معنوی به تعداد درهای بهشت در این آیات بیان شده است.در آغاز به یک نعمت مهم جسمانی اشاره کرده، می گوید: پرهیزکاران در باغ های سر سبز بهشت، و در کنار چشمه های زلال آن خواهند بود (ان المتقین فی جنات و عیون). جالب اینکه از میان تمام صفات روی تقوا، تکیه شده است، همان تقوا و پرهیزکاری و تعهد و مسئولیت که جامع تمام صفات برجسته انسانی است.ذکر جنات و عیون به صیغه جمع، اشاره به باغ های متنوع و چشمه های فراوان و گوناگون بهشت است که هر کدام لذت تازه ای می آفریند و ویژگی خاصی دارد.سپس به دو نعمت مهم معنوی که سلامت و امنیت است اشاره می کند، سلامت از هرگونه رنج و ناراحتی، و امنیت از هرگونه خطر، می گوید: فرشتگان الهی به آنها خوش آمد می گویند و می گویند که داخل این باغ ها شوید با سلامت و امنیت کامل (ادخلوها بسلام آمنین). از آنجا که در آیات گذشته کیفرهای دردناک دوزخیان مطرح بود در این آیات مواهب و پاداش های بهشتیان را می شمرد تا از قرینه مقابله اهمیت هر یک از این دو آشکارتر گردد. این پاداشها در هفت قسمت خلاصه شده:نخست اینکه: پرهیزگاران در جایگاه امن و امانی هستند (ان المتقین فی مقام امین). بنابراین هیچگونه ناراحتی و ناامنی به آنها نمی رسد، و در امنیت کامل از آفات و بلاها، از غم و اندوهها، از شیاطین و طاغوتها به سر می برند. سپس به ذکر نعمت دوم پرداخته، می گوید: آنها در میان باغها و چشمه ها به سر می برند، و جایگاه آنها از هر سو با درختان و چشمه ها احاطه شده (جنات و عیون ). تعبیر به جنات (باغهای پر درخت) ممکن است اشاره به تعدد باغ هایی باشد که هر یک از بهشتیان در اختیار دارند، و یا اشاره به مقام های مختلف آنان باشد چرا که باغ های بهشت نیز همه یکسان نیست و به تفاوت درجات بهشتیان متفاوت است.