تقلید در حج

[ویکی فقه] تقلید در حج (قرآن). تقلید، آویختن ریسمان، کفش کهنه یا کمربند بر گردن شتر، گاو و گوسفند به علامت قربانی است.
تقلید مصدر باب تفعیل از ماده «قلد» و به معنای چیزی را ملازم کسی یا شخصی قرار دادن است.
تعریف اصطلاحی
در اصطلاح (فقهی) یعنی علامتی بر گردن قربانی آویختن تا معلوم شود برای قربانی در حج است.
تقلید در جاهلیت
تقلید ریشه در عصر جاهلیت دارد. مردمان جاهلی کفش یا قلاده ای بر گردن حیوانات آماده شده برای قربانی حج، می انداختند یا بر پوست و کوهان شتر جراحتی ایجاد می کردند تا راهزنان در آن طمع نکنند و حرمت و قداست آنها را رعایت کنند و مردم نیز بدانند که این حیوان برای قربانی حج است. این احترام تا آنجا در میان مردم رایج بود که حتی در شدت گرسنگی، دست به سوی آنها دراز نمی کردند. حاجیان نه تنها نسبت به حیوانات بلکه گاهی در اندام خود نیز نشانهایی می گذاشتند؛ آنان در هنگام رفتن به حج پوست درختی مخصوص و هنگام بازگشت، گردنبندی از مو یا پوست درختان حرم بر گردن می افکندند و بدین وسیله خود را از گزند دشمنان حفظ می کردند، زیرا به احترام حج، کسی متعرض حال مسافران خانه خدا نمی شد. طبرسی از فراء نقل می کند که در دوران جاهلیت اهل حرم با پوست درختان حرم و دیگران با مو و پشم و غیر آن تقلید می کردند.
حکم تقلید در اسلام
...