تقلید در اصول دین

[ویکی فقه] تقلید از جهت موضوع و مسائلی که در آن ها تبعیت صورت می گیرد بر دو قسم است: ۱. تقلید در عقاید و اصول دین که امری قلبی است. ۲. تقلید در احکام فرعی و عملی که امری عملی است. در این مقاله، تقلید در عقاید و اصول دین مورد بررسی قرار می گیرد.درباره جواز تقلید در عقاید و اصول دین همچون اثبات وجود خدا، توحید، نبوت، معاد و مانند آن ها عالمان مسلمان دیدگاه های مختلفی دارند که مهم ترین این دیدگاه ها عبارت اند از:
از آن جا که اصل در عقاید، ادراک آن با یقین و اعتقاد است، بیشتر آنان تقلید را در آن جایز نمی دانند، حتی شماری از آن ها تقلید کننده در برخی عقاید را کافر دانسته اند.
← ادله
برخی به وجوب تقلید در عقاید قائل شده و نظر و استدلال را حرام دانسته اند.
← ادله
برخی به جواز تقلید در اصول دین قائل شده اند. مستند این دیدگاه را برخی آیه ۱۴ حجرات /۴۹ دانسته اند که در آن از اسلام آوردن اعراب بدون آن که قلباً ایمان آورده باشند یاد شده است: «قالَتِ الاَعرابُ ءامَنّا قُل لَم تُؤمِنوا و لکِن قولوا اَسلَمنا»، زیرا به نظر آنان مفاد آیه شامل موردی نیز می شود که شخصی با تقلید و بدون استدلال اسلام را پذیرفته باشد. دلیل دیگر قائلان به این نظریه، سیره پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) است، زیرا آن حضرت اقرار به شهادتین را در پذیرش اسلام کافی می دانست و نومسلمانان را به استدلال مکلف نمی کرد؛ همچنین سیره مسلمانان را مؤید این دیدگاه دانسته اند، زیرا آنان برای اثبات اصول عقاید خود در پی استدلال نیستند، جز در مواردی که افرادی در معرض خطر گمراهی باشند یا به مناظره با دیگران نیاز باشد. با این همه، دیدگاه مزبور با آیات متعددی که ظن را برای به دست آوردن اصول اعتقادات کافی ندانسته و انسان ها را به تحصیل علم فرا خوانده، سازگار نیست.
تفصیل میان قادر بر استدلال و غیرقادر
...