تقسیم غنائم در سیره نبوی

[ویکی فقه] بررسی شیوه تقسیم، بیانگر وجود «اصل تقسیم غنایم بر اساس نیازهای اقتصادی جامعه اسلامی» است. بر اساس سوره انفال، غنایم جنگی از مصادیق انفال و از ثروت های عمومی است. این اموال باید در اختیار حکومت اسلامی قرار گیرد تا عدالت اقتصادی و توزیع عادلانه آن در میان مسلمانان امکان پذیر شود. به همین دلیل، پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) پس از هر جنگ، غنایم را در جایی گرد می آورد و مامورانی برای شمارش و پخش آن تعیین، و استفاده کنندگان از آن را مشخص می کرد و افراد را از گرفتن غنایم قبل از تقسیم باز می داشت و بر متخلفان سخت می گرفت.
به اموالی که پس از پیروزی در جنگ از دشمن به دست می آید، «غنیمت» گفته می شود. نخستین غنیمت در اسلام، در سال دوم هجری در سریه «عبدالله بن جحش» نصیب مسلمانان شد.
منابع غنیمت
منابع غنیمت، عبارت اند از: سلاح های گوناگون، دارایی ها، زمین های کشاورزی، خوراکی ها و آشامیدنی ها، چهارپایان (گوسفند ، اسب و شتر) و اسیران جنگی که از نبرد با مشرکان و یهودیان به دست می آمد. (در منابع تاریخی به طور مشخص به منابع آن اشاره نشده است، بلکه از بررسی موارد غنایم در غزوه ها این موارد قابل استناد است)
معیار مالکیت غنایم در اسلام
جنگ بدر، نخستین نبرد بزرگ، میان مسلمانان و مشرکان بود. پس از پایان این جنگ، مسلمانان بر اساس معیارهای کسب غنیمت در جاهلیت، غنایم را از آنِ جنگجویان می پنداشتند، اما در اسلام، برخورداری عده ای اندک (جنگجویان) و محروم کردنِ بخش زیادی از جامعه، تجاوز به حقوق محرومان و بر هم زدن تعادل اجتماعی محسوب می شود، زیرا هدف جنگ در اسلام به دست آوردن غنیمت نیست و مجاهدان نیز تنها نیروهای جامعه مدینه نیستند و پیروزی، حاصل تلاش گروهی مسلمانان به شمار می آید.
نزول سوره انفال
...