تقارن چهره یا تقارن صورت ( به انگلیسی:Facial symmetry ) یکی از معیارهای خاص تقارن بدنی است. این معیار، همراه با ویژگی هایی مانند «{در} میانگین» بودن یا به انگلیسی: «averageness» و جوانی، قضاوت در مورد ویژگی های زیبایی شناختی جذابیت جسمانی و زیبایی ظاهری را تحت تأثیر قرار می دهد. [ ۱] به عنوان مثال، در انتخاب همسر، نشان داده شده است که افراد، چهره های متقارن تر را بیشتر ترجیح می دهند. [ ۲] [ ۳]
تقارن دو طرفه صورت معمولاً به عنوان عدم تقارن نوسانی «fluctuating asymmetry» صورت تعریف می شود که تفاوت های تصادفی در ویژگی های صورت دو طرف صورت را مقایسه می کند. [ ۴] صورت انسان همچنین دارای عدم تقارن جهت دار و سیستماتیک است؛ یعنی: به طور میانگین، صورت ( دهان، بینی و چشم ها ) به طور سیستماتیک به سمت چپ و با توجه به محوری ( از سمت و طریق گوش ) می نشیند، که به اصطلاح به آن «aurofacial asymmetry» یا «تقارن گوش - صورت محور» می گویند. [ ۵]
عدم تقارن جهت دار، عدم تقارن سیستماتیک برخی از قسمت های صورت در سراسر جمعیت انسانی است. یک نظریه عدم تقارن جهت در بدن انسان، فرضیه پیچش محوری «axial twist hypothesis» است. [ ۶] همان طور که توسط این نظریه پیش بینی می شود، چشم ها، بینی و دهان به طور میانگین کمی در سمت چپ محور گوش - صورت قرار دارند. [ ۵] این «تقارن گوش - صورت محور» بزرگسالان جوان بسیار کوچک است ( ۰٫۵ درجه ) ، اما در کودکان کوچک بسیار بزرگتر است ( ۴ درجه ) . [ نیازمند منبع]
عدم تقارن نوسانی، تغییر غیرسیستماتیک نقاط برجسته صورت با توجه به خط وسط صورت است، یعنی خط عمود بر خط از طریق چشمان، که از نوک بینی و چانه عبور می کند.
طیف گسترده ای از روش ها برای بررسی این ادعا که تقارن صورت در قضاوت زیبایی نقش دارد، استفاده شده است. ترکیب چند صورت «Blending of multiple faces» برای ایجاد یک کامپوزیت[ ۷] [ ۸] [ ۹] ( ترکیبی از چند صورت ) و «face - half mirroring"[ ۱۰] از جمله تکنیک های مورد استفاده بوده است.
با این حال، نتیجه گیری های حاصل از «face mirroring» صورت زیر سؤال رفته است، زیرا نشان داده شده است که آینه کاری نیمه صورت ها، ویژگی های مصنوعی ایجاد می کنند. به عنوان مثال، اگر بینی فردی کمی به سمت راست خم شود، آینه کردن سمت راست صورت منجر به بزرگ شدن بینی می شود، در حالی که آینه کردن سمت چپ منجر به کوچک شدن بینی غیرطبیعی می شود. [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتقارن دو طرفه صورت معمولاً به عنوان عدم تقارن نوسانی «fluctuating asymmetry» صورت تعریف می شود که تفاوت های تصادفی در ویژگی های صورت دو طرف صورت را مقایسه می کند. [ ۴] صورت انسان همچنین دارای عدم تقارن جهت دار و سیستماتیک است؛ یعنی: به طور میانگین، صورت ( دهان، بینی و چشم ها ) به طور سیستماتیک به سمت چپ و با توجه به محوری ( از سمت و طریق گوش ) می نشیند، که به اصطلاح به آن «aurofacial asymmetry» یا «تقارن گوش - صورت محور» می گویند. [ ۵]
عدم تقارن جهت دار، عدم تقارن سیستماتیک برخی از قسمت های صورت در سراسر جمعیت انسانی است. یک نظریه عدم تقارن جهت در بدن انسان، فرضیه پیچش محوری «axial twist hypothesis» است. [ ۶] همان طور که توسط این نظریه پیش بینی می شود، چشم ها، بینی و دهان به طور میانگین کمی در سمت چپ محور گوش - صورت قرار دارند. [ ۵] این «تقارن گوش - صورت محور» بزرگسالان جوان بسیار کوچک است ( ۰٫۵ درجه ) ، اما در کودکان کوچک بسیار بزرگتر است ( ۴ درجه ) . [ نیازمند منبع]
عدم تقارن نوسانی، تغییر غیرسیستماتیک نقاط برجسته صورت با توجه به خط وسط صورت است، یعنی خط عمود بر خط از طریق چشمان، که از نوک بینی و چانه عبور می کند.
طیف گسترده ای از روش ها برای بررسی این ادعا که تقارن صورت در قضاوت زیبایی نقش دارد، استفاده شده است. ترکیب چند صورت «Blending of multiple faces» برای ایجاد یک کامپوزیت[ ۷] [ ۸] [ ۹] ( ترکیبی از چند صورت ) و «face - half mirroring"[ ۱۰] از جمله تکنیک های مورد استفاده بوده است.
با این حال، نتیجه گیری های حاصل از «face mirroring» صورت زیر سؤال رفته است، زیرا نشان داده شده است که آینه کاری نیمه صورت ها، ویژگی های مصنوعی ایجاد می کنند. به عنوان مثال، اگر بینی فردی کمی به سمت راست خم شود، آینه کردن سمت راست صورت منجر به بزرگ شدن بینی می شود، در حالی که آینه کردن سمت چپ منجر به کوچک شدن بینی غیرطبیعی می شود. [ ۱۱]
wiki: تقارن چهره