[ویکی فقه] تفسیر اویسی اثر شیخ محمدحسین (۱۳۳۶ - ۱۴۱۱ ق) فرزند غلام علی اویسی قزوینی، از علمای اعلام و مدرسان نامدار حکمت و علوم عقلی در قزوین می باشد.
اویسی مقدمات علوم و فنون ادب را در زادگاه خود قزوین نزد سید احمد عماد حاج سید جوادی و شیخ مهدی معروف به قاضی فراگرفت.سپس سطوح فقه و اصول و مطول را از حوزه علمیه آقا سیدمحمدمهدی تقوی و شیخ احمد تالهی به پایان رسانید و نیز کلام و رسائل و مکاسب خویش را نزد شیخ یحیی مفیدی تلمذ نمود. حکمت و فلسفه را از محضر فیلسوف مشهور سیدابوالحسن رفیعی قزوینی فراگرفت.در حدود سال ۱۳۷۲ ق به قم هجرت نمود و خارج فقه را از حوزه درس حاج آقا حسین بروجردی و اصول را از حوزه درس شیخ عباس شاهرودی و سیدمحمود داماد بهره مند گشت. وی سال ها از محضر علامه طباطبائی صاحب تفسیر المیزان تلمذ کرد. در سال های آخر اقامت وی در قم مفسر از اصحاب نزدیک استادش صاحب تفسیر المیزان محسوب می گشت. سپس در سال ۱۳۸۰ ق به زادگاه خویش قزوین بازگشت و به تدریس فقه و اصول پرداخت و تدریس فلسفه در قزوین منحصر به او شد. و تا آخرین روزهای زندگی خویش در مدرسه التفاتیه مشغول تدریس فلسفه عالی بود و جمعی از افاضل طلاب علوم دینی حلقه درس او را تشکیل می دادند.
معرفی کتاب
تفسیر مورد بحث به فارسی است با ذکر نص بعضی از روایات و مطالب فلسفی و عرفانی به زبان عربی، سپس ترجمه آن به فارسی و بهره گیری از روایات و احادیث ائمه اطهار (علیهم السّلام) و نیز استشهاد از تفسیرهای کهن از جمله تفسیر فخر رازی و نقل اقوال حکماء و عرفاء و استشهاد به اشعار در چند مجلد که آن را در مدت سی سال جمع و تالیف نموده است.در این مدت از ۱۳۸۰ ق تا ۱۴۱۱ ق در مسجد حلیمه خاتون در شب های ماه رمضان برای شاگردان خود و طبقات مختلف درس تفسیر می گفت و این مجلس تفسیر از باشکوه ترین و پرجمعیت ترین مجالس تفسیر قزوین محسوب می گشت. نسخه اصل به خط مؤلف در کتابخانه مؤلف در قزوین محفوظ است.
اویسی مقدمات علوم و فنون ادب را در زادگاه خود قزوین نزد سید احمد عماد حاج سید جوادی و شیخ مهدی معروف به قاضی فراگرفت.سپس سطوح فقه و اصول و مطول را از حوزه علمیه آقا سیدمحمدمهدی تقوی و شیخ احمد تالهی به پایان رسانید و نیز کلام و رسائل و مکاسب خویش را نزد شیخ یحیی مفیدی تلمذ نمود. حکمت و فلسفه را از محضر فیلسوف مشهور سیدابوالحسن رفیعی قزوینی فراگرفت.در حدود سال ۱۳۷۲ ق به قم هجرت نمود و خارج فقه را از حوزه درس حاج آقا حسین بروجردی و اصول را از حوزه درس شیخ عباس شاهرودی و سیدمحمود داماد بهره مند گشت. وی سال ها از محضر علامه طباطبائی صاحب تفسیر المیزان تلمذ کرد. در سال های آخر اقامت وی در قم مفسر از اصحاب نزدیک استادش صاحب تفسیر المیزان محسوب می گشت. سپس در سال ۱۳۸۰ ق به زادگاه خویش قزوین بازگشت و به تدریس فقه و اصول پرداخت و تدریس فلسفه در قزوین منحصر به او شد. و تا آخرین روزهای زندگی خویش در مدرسه التفاتیه مشغول تدریس فلسفه عالی بود و جمعی از افاضل طلاب علوم دینی حلقه درس او را تشکیل می دادند.
معرفی کتاب
تفسیر مورد بحث به فارسی است با ذکر نص بعضی از روایات و مطالب فلسفی و عرفانی به زبان عربی، سپس ترجمه آن به فارسی و بهره گیری از روایات و احادیث ائمه اطهار (علیهم السّلام) و نیز استشهاد از تفسیرهای کهن از جمله تفسیر فخر رازی و نقل اقوال حکماء و عرفاء و استشهاد به اشعار در چند مجلد که آن را در مدت سی سال جمع و تالیف نموده است.در این مدت از ۱۳۸۰ ق تا ۱۴۱۱ ق در مسجد حلیمه خاتون در شب های ماه رمضان برای شاگردان خود و طبقات مختلف درس تفسیر می گفت و این مجلس تفسیر از باشکوه ترین و پرجمعیت ترین مجالس تفسیر قزوین محسوب می گشت. نسخه اصل به خط مؤلف در کتابخانه مؤلف در قزوین محفوظ است.
wikifeqh: تفسیر_اویسی