[ویکی اهل البیت] تفسیر القرآن المجید. یکی از سبکهای مورد توجه در رشته های تفسیری که از آغاز مورد توجه قرار گرفت، سبک کلامی و شیوه استفاده از آیات برای دفاع از عقاید و یا دفع شبهات مخالفین بود. سبکی که با استدلال از قرآن برای پوشیده کاری ها و خرده گیریهای مخالفان و یا توضیح نظرات اعتقادی بکار گرفته می شد.
مرحوم شیخ مفید، گرچه تفسیر مستقلی و با گرایش کلی تدوین نکرد اما مجموع کتابهای اعتقادی، تاریخی، فقهی او گویای روشنی از این سبک تفسیر است؛ زیرا مهمترین و بارزترین ویژگی شیخ مفید، عقلگرایی و تعقلی برخورد کردن وی با مسائل دینی است.
شیخ کتاب مستقلی در تفسیر همه ی قرآن ننوشته است، اما گستردگی استفاده از آیات در مباحث اعتقادی، تاریخی و فقهی و پرداختن به مباحث تفسیری قرآن، نشانگر احاطه این دانشمند به مباحث تفسیری است. اما در هر صورت، ویژگی های تفسیر از چند جهت جالب توجه می باشد:
به عبارت دیگر چون مرحوم شیخ در محیط پرجنجال و بحث انگیز بغداد در آن تاریخ می زیسته است و شیعه سخت مورد هجوم مخالفان قرار گرفته است و فرصت پاسخگویی، بیشتر در حکومت دیالمه به وجود آمده است، به هر مناسبتی به دفاع از عقاید شیعه برمی آید و با دفع شبهات مخالفان با مباحث قرآنی و نگرش عقلی این اشکالات را جواب می دهد.
اکنون با کنار هم گذاشتن مجموع مباحث تفسیری، به ترتیب قرآن چنین نتیجه ای بدست آمده است که کلیه آیاتی که زمینه برداشت های کلامی و تفسیری دارند، در این تفسیر مشخص شده است.
کتابهای الأفصاح، اوائل المقالات، تصحیح الاعتقاد، العیون والمحاسن، مسائل صاغانیه، رساله حاجبیه، الارشاد والمسائل السرویه، مباحث کلامی را طرح می کند و کتابهای المقنعه، رسالة فی المهر، المسح علی رجلین، حرمة ذبائح اهل الکتاب و برخی از رساله های دیگر، مباحث فقهی را به طور مستقل عنوان می کنند. اما عنوان فقهی این مباحث، این معنی نیست که این کتابها هم جهتگیری کلامی نداشته باشند، یا آن کتابها بحث فقهی نداشته باشند.
بیشترین مباحث، شبهاتی بوده است که از سوی اهل سنت، نسبت به عقاید شیعه درباره افضلیت علی علیه السلام، نسبت به خلفای راشدین، عصمت، غیبت امام مهدی، رجعت، متعه، نفاق بعضی از صحابه و مسائل فقهی مورد اختلاف مانند تحریم ذبائح اهل کتاب بوده است.
همین مباحثی، چون: فعل شرور، خلق افعال عباد، حدود اختیار و اراده انسان و مباحثی دیگر از این نسخ با معتزله داشته است. اما موضوعاتی که با اهل حدیث از شیعه طرح کرده است، مثل: اراده الهی، هدایت الهی، منشأ عمل انسان، مفهوم بداء، عالم ذر، ارزش عقل، آفرینش روح و مانند این موضوعات بوده است.
مرحوم شیخ مفید، گرچه تفسیر مستقلی و با گرایش کلی تدوین نکرد اما مجموع کتابهای اعتقادی، تاریخی، فقهی او گویای روشنی از این سبک تفسیر است؛ زیرا مهمترین و بارزترین ویژگی شیخ مفید، عقلگرایی و تعقلی برخورد کردن وی با مسائل دینی است.
شیخ کتاب مستقلی در تفسیر همه ی قرآن ننوشته است، اما گستردگی استفاده از آیات در مباحث اعتقادی، تاریخی و فقهی و پرداختن به مباحث تفسیری قرآن، نشانگر احاطه این دانشمند به مباحث تفسیری است. اما در هر صورت، ویژگی های تفسیر از چند جهت جالب توجه می باشد:
به عبارت دیگر چون مرحوم شیخ در محیط پرجنجال و بحث انگیز بغداد در آن تاریخ می زیسته است و شیعه سخت مورد هجوم مخالفان قرار گرفته است و فرصت پاسخگویی، بیشتر در حکومت دیالمه به وجود آمده است، به هر مناسبتی به دفاع از عقاید شیعه برمی آید و با دفع شبهات مخالفان با مباحث قرآنی و نگرش عقلی این اشکالات را جواب می دهد.
اکنون با کنار هم گذاشتن مجموع مباحث تفسیری، به ترتیب قرآن چنین نتیجه ای بدست آمده است که کلیه آیاتی که زمینه برداشت های کلامی و تفسیری دارند، در این تفسیر مشخص شده است.
کتابهای الأفصاح، اوائل المقالات، تصحیح الاعتقاد، العیون والمحاسن، مسائل صاغانیه، رساله حاجبیه، الارشاد والمسائل السرویه، مباحث کلامی را طرح می کند و کتابهای المقنعه، رسالة فی المهر، المسح علی رجلین، حرمة ذبائح اهل الکتاب و برخی از رساله های دیگر، مباحث فقهی را به طور مستقل عنوان می کنند. اما عنوان فقهی این مباحث، این معنی نیست که این کتابها هم جهتگیری کلامی نداشته باشند، یا آن کتابها بحث فقهی نداشته باشند.
بیشترین مباحث، شبهاتی بوده است که از سوی اهل سنت، نسبت به عقاید شیعه درباره افضلیت علی علیه السلام، نسبت به خلفای راشدین، عصمت، غیبت امام مهدی، رجعت، متعه، نفاق بعضی از صحابه و مسائل فقهی مورد اختلاف مانند تحریم ذبائح اهل کتاب بوده است.
همین مباحثی، چون: فعل شرور، خلق افعال عباد، حدود اختیار و اراده انسان و مباحثی دیگر از این نسخ با معتزله داشته است. اما موضوعاتی که با اهل حدیث از شیعه طرح کرده است، مثل: اراده الهی، هدایت الهی، منشأ عمل انسان، مفهوم بداء، عالم ذر، ارزش عقل، آفرینش روح و مانند این موضوعات بوده است.
wikiahlb: تفسیر_القرآن_المجید
[ویکی فقه] تفسیر القرآن المجید (شیخ المفید). تفسیر القرآن المجید المستخرج من تراث الشیخ المفید
شیخ مفید «ره» تفسیر مستقلی ننگاشت منتهی مجموعه نوشته های عقیدتی، تاریخی و فقهی ایشان نمایانگر توجه و علاقه ایشان به مباحث تفسیری بوده است، از ایشان چهار کتاب در حوزه علوم قرآنی در فهارس ثبت شده، که البته بطور مستقل اثری از آنها باقی نمانده است. ۱- النصرة فی فضائل القرآن ۲- البیان فی تالیف القرآن ۳- الکلام فی وجوه اعجاز القرآن ۴- جوابات ابی الحسن السبط المعالی بن زکریا فی اعجاز القرآن این تالیفات و مجموعه آیاتی که در کتب مختلف، مورد بررسی قرار داده، نمایانگر روش خاص کلامی شیخ مفید «ره» در مباحث تفسیری است، که قبل از ایشان سابقه نداشته است. به همین جهت تصمیم بر آن شد که به مناسبت هزارمین سال درگذشت ایشان و برپایی همایش جهانی در تجلیل از شخصیت بی نظیر وی، مجموعه بحثهای تفسیری از کتب گوناگون ایشان جمع آوری و عرضه گردد، تا این روش بنام ایشان ثبت گردد و راهنمایی باشد برای قرآن پژوهانی که بخواهند بحثهای کلامی را در تفسیر قرآن پی گیری نمایند.
روش تفسیری شیخ مفید
شیخ کتاب تفسیری مستقل تالیف ننموده ولی استفاده زیاد ایشان از آیات در مباحث کلامی، تاریخی و فقهی و مطرح کردن بعضی مسائل تفسیری و قرآنی، نمایانگر توجه ایشان به اینگونه مباحث است. شیخ را می توان مبدع سبک تفسیری کلامی دانست، که اصول و روشهای خاص خود را دارد، بکار بردن روش استدلال قرآنی برای بیان مطالب و رد اشکالات و شبهات یا توضیح معتقدات از خصوصیات این سبک است. مناظرات مذهبی و بحث آزاد در مباحث اعتقادی مانند بحث با مشرکین در توحید، جدال با اهل کتاب در نبوت، مناظره با منکران معاد، گفتگو با منکرین عدل، و رجوع به امام معصوم علیه السّلام و اثبات غیبت امام عصر «عج». از دیگر ویژگی های این سبک به شمار می آید. تفسیر او از جهتی در بردارنده بسیاری از آراء فرق اسلامی و موضع گیریهای ایشان به عنوان یکی از بزرگترین علمای امامیه می باشد. به تعبیری دیگر روش تفسیر شیخ، روش کلامی، عقلی است. از این جهت بایسته تدریس و تحقیق و محل توجه اندیشمندان قرآنی است. روش شیخ در تعامل با نص قرآن، روشی است که علماء اسلام در تفسیر به آن اتفاق دارند.
شاخصه های تفسیر
← تفسیر قرآن به قرآن
...
شیخ مفید «ره» تفسیر مستقلی ننگاشت منتهی مجموعه نوشته های عقیدتی، تاریخی و فقهی ایشان نمایانگر توجه و علاقه ایشان به مباحث تفسیری بوده است، از ایشان چهار کتاب در حوزه علوم قرآنی در فهارس ثبت شده، که البته بطور مستقل اثری از آنها باقی نمانده است. ۱- النصرة فی فضائل القرآن ۲- البیان فی تالیف القرآن ۳- الکلام فی وجوه اعجاز القرآن ۴- جوابات ابی الحسن السبط المعالی بن زکریا فی اعجاز القرآن این تالیفات و مجموعه آیاتی که در کتب مختلف، مورد بررسی قرار داده، نمایانگر روش خاص کلامی شیخ مفید «ره» در مباحث تفسیری است، که قبل از ایشان سابقه نداشته است. به همین جهت تصمیم بر آن شد که به مناسبت هزارمین سال درگذشت ایشان و برپایی همایش جهانی در تجلیل از شخصیت بی نظیر وی، مجموعه بحثهای تفسیری از کتب گوناگون ایشان جمع آوری و عرضه گردد، تا این روش بنام ایشان ثبت گردد و راهنمایی باشد برای قرآن پژوهانی که بخواهند بحثهای کلامی را در تفسیر قرآن پی گیری نمایند.
روش تفسیری شیخ مفید
شیخ کتاب تفسیری مستقل تالیف ننموده ولی استفاده زیاد ایشان از آیات در مباحث کلامی، تاریخی و فقهی و مطرح کردن بعضی مسائل تفسیری و قرآنی، نمایانگر توجه ایشان به اینگونه مباحث است. شیخ را می توان مبدع سبک تفسیری کلامی دانست، که اصول و روشهای خاص خود را دارد، بکار بردن روش استدلال قرآنی برای بیان مطالب و رد اشکالات و شبهات یا توضیح معتقدات از خصوصیات این سبک است. مناظرات مذهبی و بحث آزاد در مباحث اعتقادی مانند بحث با مشرکین در توحید، جدال با اهل کتاب در نبوت، مناظره با منکران معاد، گفتگو با منکرین عدل، و رجوع به امام معصوم علیه السّلام و اثبات غیبت امام عصر «عج». از دیگر ویژگی های این سبک به شمار می آید. تفسیر او از جهتی در بردارنده بسیاری از آراء فرق اسلامی و موضع گیریهای ایشان به عنوان یکی از بزرگترین علمای امامیه می باشد. به تعبیری دیگر روش تفسیر شیخ، روش کلامی، عقلی است. از این جهت بایسته تدریس و تحقیق و محل توجه اندیشمندان قرآنی است. روش شیخ در تعامل با نص قرآن، روشی است که علماء اسلام در تفسیر به آن اتفاق دارند.
شاخصه های تفسیر
← تفسیر قرآن به قرآن
...
wikifeqh: تفسیر_شیخ_مفید