تفسیر ابی بکر الاصم

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] تفسیر أبی‎بکر الأصم عبدالرحمن بن کیسان، تفسیری است از ابوبکر عبدالرحمن بن کیسان اصم، یکی از علمای معتزلی قرن سوم هجری که به‎همراه تفسیر ابومسلم محمد بن بحر اصفهانی (متوفی 322ق)، توسط خضر محمد نبها، گردآوری و تحقیق شده است.
عبدالجبار معتزلی کتاب تفسیر اصم را ستوده و ابوعلی جبائی در کتاب تفسیرش از اصم یاد کرده است. سیوطی تفسیر اصم را جزو تفاسیر اهل بدعت بشمار آورده و مبارک‎فوری آن را از مصادیق این روایت نبوی دانسته است که به کسانی که بدون دانش در وادی تفسیر قدم نهاده‎اند وعده دوزخ داده است. زرکشی اصم را جزو مفسرانی دانسته است که اقوال تابعین را در تفاسی‎‎خود ذکر کرده‎اند.
کتاب، با مقدمه‎ای از رضوان سید و مقدمه‎ای از محقق، آغاز شده، سپس مباحث مربوط به دو تفسیر یادشده در دو بخش که هر بخش متشکل از دو باب است، تنظیم گردیده؛ در هر بخش، در باب اول، پژوهش تحلیلی محقق پیرامون مفسر مورد نظر و تفسیر وی و در باب دوم، متن تفسیر ذکر شده است. مباحث مربوط به ابوبکر اصم در بخش نخست و مطالب مربوط به ابومسلم اصفهانی در بخش دوم آمده است.
در مقدمه رضوان، مطالبی پیرامون تفاسیر معتزلی بیان گردیده و در مقدمه محقق، به اهمیت موضوع کتاب و ضرورت پرداختن بدان، اشاره شده است.
باب اول از بخش اول، به زندگی‎نامه ابوبکر اصم و توضیحاتی پیرامون تفسیر وی، اختصاص یافته است و باب دوم آن، متن تفسیر او را از سوره فاتحه تا سوره اخلاص، در بر گرفته است.
از شیوه تفسیر اصم اطلاع چندانى در دست نیست، ولى از اینکه عبدالجبار معتزلى از تفسیر او به «تفسیرعجیب» یاد کرده و ابوعلى جبائى، مفسر بزرگ معتزلى می‎گوید: «اگر اصم به همان فقه و لغت می‎پرداخت، براى او بهتر بود»، مى‎توان به این نکته رسید که دیدگاه‎هاى تفسیرى یا روش تفسیرى او، خوشایند معتزلیان نبوده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس