تغییر ایدئولوژی مجاهدین خلق

[ویکی فقه] سازمان مجاهدین خلق ایران سازمان سیاسی اسلام گرا و چپ گرایی با ساختار شبه نظامی است. این سازمان در سال ۱۳۴۴ به رهبری محمد حنیف نژاد پایه گذاشته شد. سازمان مجاهدین پس از شکل گیری، به اقدام مسلحانه علیه دودمان پهلوی پرداخت. هرچند متحمّل ضربات سختی از سوی سازمان امنیت و اطلاعات کشور (ساواک) شد و رهبران سازمان به حکم دادگاه نظامی وقت، به جرم «اقدام علیه امنیت کشور، اعمال تروریستی و ترور اتباع ایرانی و آمریکایی»، به اعدام محکوم و برخی نیز زندانی شدند. در سال ۱۳۵۴ که بیشتر رهبران سازمان در زندان به سر می بردند "تقی شهرام" یکی از اعضای بلندپایه مجاهدین از زندان ساری فرار کرد و به سازماندهی نیروهای پراکنده «مجاهدین خلق» پرداخت. وی به همراه چند تن دیگر از جمله "بهرام آرام" اطلاعیه ای موسوم به تغییر ایدئولوژی سازمان منتشر کرد.
در سال ۱۳۵۴ که بیشتر رهبران سازمان در زندان به سر می بردند "تقی شهرام" یکی از اعضای بلندپایه مجاهدین از زندان ساری فرار کرد و به سازماندهی نیروهای پراکنده «مجاهدین خلق» پرداخت. وی به همراه چند تن دیگر از جمله "بهرام آرام" اطلاعیه ای موسوم به تغییر ایدئولوژی سازمان منتشر کرد که عقاید آن ها کمونیست شده و اعتقادات مذهبی خود را کنار گذاشته اند. رهبری سازمان در این دوره متشکل از ۴ نفر "تقی شهرام"، "بهرام آرام"، "حسین سیاه کلا" و "جواد قائدی" بود. پس از اعلامیه مواضع ایدئولوژیک سال ۱۳۵۴، مجاهدین مارکسیست با حفظ آرم سازمان و تغییر علائم و نشان گذشته، حذف آیات قرآن و تاریخ پیدایش سازمان و نیز افزودن مشت گره خورده به نشانه وابستگی به طبقه کارگر آرم جدیدی را برای خود تهیه کردند. عنوان سازمان، علی رغم مواضع جدید آن، هیچ تغییری نکرد و تمامی اعلامیه ها و جزوه های سازمان با عنوان سازمان مجاهدین خلق ایران منتشر می شد. سازمان مواضع مارکسیستی را از هر جهت وارث هویت گذشته و نتایج مربوط به آن می دانست که از جمله به اسم سازمان می توان اشاره کرد و هیچ گونه حقی برای افرادی که هم چنان بر روی مواضع گذشته پافشاری می کردند، جهت استفاده از اسم سازمان و فعالیت تحت عنوان آن قائل نبود.
تاکتیک های شهرام
تغییر مواضع سازمان برای آن ها دردسر ساز شد و تقی شهرام را مجبور کرد، راه های دیگری را امتحان کند که اولین اقدام او به شرح زیر می باشد: ۱.طرح جبهه متحده توده ای که بیشتر با هدف وحدت تشکیلاتی با چریک های فدایی عنوان شد؛ ولی با وجود ملاقات ها و بحث های زیاد که از زمستان ۵۳ شروع شده بود شکست خورد.۲.احضار بعضی از کادرهای خارج از کشور به داخل کشور به منظور جبران ضربات داخلی و کمبود نیروهای کیفی، توجیه و جا انداختن حوادث درونی تشکیلات و تلاش برای خنثی کردن مقاومت احتمالی عناصری که امکان داشت در خارج از کشور علیه مرکزیت موضع بگیرند. پس از احضار عده ای از کادرها مرکزیت ابتدا با سکوت و سپس با انتقادهای تندی مواجه شد. در نخستین اقداماتی که به صورت واکنش و در نتیجه توهم انشعاب و ضربه به تشکیلات انجام شد."محمد یقینی" از عناصر مذهبی سازمان که در لبنان به سر می برد به ایران فراخوانده شده بود ترور شد. چند نفر از افراد سازمان که در اروپا سابقه مبارزاتی از سال های (۱۳۳۹-۱۳۴۰) به بعد داشتند. متنی را در پاییز ۱۳۵۴ منتشر کردند. این بیانیه تنها سندی بود که با امضای گروهی از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران از موضع مذهبی ولی در چارچوب اصول و معتقدات پیشین سازمان قبل از تغییر ایدئولوژی در پاسخ به بیانیه اعلام مواضع در سال ۱۳۵۴ انتشار یافت."رضا رییس طوسی"، "حمید نوحی" و "مصباح" در نگارش و انتشار این بیانیه نقش داشتند.
آغاز فعالیت سازمان
به دنبال انتشار جزوه ی بیانیه اعلام مواضع ایدئولوژیک اولین مشکلی که سازمان با آن روبه رو بود، مساله عضوگیری آن بود به دلیل آن که سازمان بسیاری از اعضای خود را به خاطر عدم پذیرش مارکسیست اخراج کرده بود و بیش از هر چیزی نیازمند جذب عضو برای خود بود و در این زمینه با مشکلات زیادی روبه رو بود بی اعتمادی افراد چپ دانشگاه ها به سازمانی که تا دیروز مذهبی بوده و الان مارکسیست شده و هنوز مواضع آن دقیقا روشن نیست، حساس شدن افراد نسبت به برخی اقدامات نادرست مانند نحوه ی برخورد با جریان مذهبی سازمان و عناصری چون شهید "شریف واقفی" و "صمدیه لباف" که این خود مانعی بر سر راه گرایش آنان به سازمان با مواضع جدید و فعالیت در آن بود از آن جمله اند. سازمان وقتی دید جذب نیرو زمان زیادی از آنان را می گیرد ملاک و معیار عضوگیری خود را تنزل داد و برای این کار تکیه ی اصلی اش بر پلیس نبودن افراد، اعلام آمادگی برای مبارزه و مخفی شدن و به طور کلی داشتن انگیزه ی مبارزاتی بود.
ارتباط سازمان با گروه های دیگر
...