تعویث. [ ت َع ْ ] ( ع مص ) بازداشتن و بر تأخیر و درنگ داشتن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). بازداشتن کسی را. ( از اقرب الموارد ). || برگردانیدن کسی را از کار چندانکه سرگشته گردد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
