تعلیم و تعلم علما

[ویکی فقه] تعلیم و تعلم از محوری ترین برنامه های اساسی مکتب الهی اسلام است و آن علمی که بر تحصیل و تعلیم آن تأکید بیشتری شده، علوم و معارف دین است. در عصر حضور، ائمه (علیهم السّلام) بر تعلیم علوم دین و پرورش عالمان دین تأکید فروان داشتند و در عصر غیبت نیز علماء ربانی با تحمل تمام سختی ها و فشار ها، گاه با پیمودن فرسنگ ها راه و کشیدن مشقت های طاقت فرسا همان راه را ادامه داده و با آموختن علوم دین و بسط و گسترش آن از این میراث گران بها به خوبی پاسداری نموده و خود به درجات عالیه ای از علم و معرفت دست یافتند.
نخستین نغمه های آسمانی وحی در اسلام بیان کننده ارزش قلم، آموزش علم و دانش و فراگیری آن است که آن را یکی از نعمت های پروردگار بر بشر معرفی می کند. «اقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ... اقْرَاْ وَ رَبُّکَ الْاَکْرَمُ الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ؛
علق/سوره۹۶، آیه۱۵.
بزرگان و علما در خصوص تحصیل و تدریس سخنان گوناگونی ایراد کرده اند که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود.
← امام خمینی
تحصیل و تدریس در سیره عملی بزرگان ظهور و نمود داشته است که در ادامه به برخی از این سیره ها اشاره می شود.
← خواجه نصیرالدین طوسی
...