تعبدی
/ta~abbodi/
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] عنوان تعبّدی اصطلاحی در اصول فقه در مقابل توصلی است.
اصولیان در بحث تقسیم واجبات به تعبّدی و توصّلی، برای آن دو، معانی گوناگونی ذکر کردهاند.
معنای اول از تعبدی و توصلی
تعبّدی به واجبی اطلاق میشود که قصد قربت در آن شرط است، مانند نماز، روزه و حج. انجام دادن این گونه واجبات بدون نیت تقرّب به پروردگار، مسقط تکلیف نیست.
در برابر واجب توصلی واجبی است که صرف انجام دادن آن با هر نیّتی، موجب ادای تکلیف میشود، مانند نجات دادن غریق و دفن کردن میت.
معنای دوم از تعبدی و توصلی
تعبّدی به واجبی گفته میشود که دارای سه شرط باشد: مباشرت، اباحه و اراده و التفات؛ بدین معنا که مکلّف، خود آن را انجام دهد و از راه مباح و با وسائل حلال انجام شود و بدون اجبار و با قصد و التفات صورت گیرد.
و توصّلی واجبی است که مشروط به امور یادشده نباشد، مانند نجات دادن غریق حتّی با استفاده از ابزار غصبی.
نسبت بین دو تعریف یاد شده و توضیح آن
...
اصولیان در بحث تقسیم واجبات به تعبّدی و توصّلی، برای آن دو، معانی گوناگونی ذکر کردهاند.
معنای اول از تعبدی و توصلی
تعبّدی به واجبی اطلاق میشود که قصد قربت در آن شرط است، مانند نماز، روزه و حج. انجام دادن این گونه واجبات بدون نیت تقرّب به پروردگار، مسقط تکلیف نیست.
در برابر واجب توصلی واجبی است که صرف انجام دادن آن با هر نیّتی، موجب ادای تکلیف میشود، مانند نجات دادن غریق و دفن کردن میت.
معنای دوم از تعبدی و توصلی
تعبّدی به واجبی گفته میشود که دارای سه شرط باشد: مباشرت، اباحه و اراده و التفات؛ بدین معنا که مکلّف، خود آن را انجام دهد و از راه مباح و با وسائل حلال انجام شود و بدون اجبار و با قصد و التفات صورت گیرد.
و توصّلی واجبی است که مشروط به امور یادشده نباشد، مانند نجات دادن غریق حتّی با استفاده از ابزار غصبی.
نسبت بین دو تعریف یاد شده و توضیح آن
...
wikifeqh: تعبدی
دانشنامه آزاد فارسی
رجوع شود به:واجب (فقه)
wikijoo: تعبدی
پیشنهاد کاربران
تعبدی
از روی بندگی و اجباری
پرستش تعبدی یعنی پرستشی که بدون دانستن از چرایی پرستش، فرد بایدانجام دهد و فردبدون دانستن "حقیقت پرستش خداوند" ، آن را تعبدی و زوری انجام میدهد ؛ در صورتی که خداوند بی نیاز است.
... [مشاهده متن کامل]
پرستش خداوند باید پس از به یقین رسیدن عظمت خداوند از طریق ارتباط و اتصال با او حاصل شود. به عبارتی پرستش خداوند یک مقامی است که هرانسانی نمیتواند آن را بجا آورد و نصیب کسانی میشود که در مسیر حقیقت هستی گام گذاشته باشند و به روئیت ها و ادراکاتی از طریق اتصال با خداوندرسیده باشند.
به جایی نرسد کس به توانایی خویش * الا تو چراغ رحمتش داری پیش
اتصال با خداوند هم به همین سادگی برقرار نمیشود و پایه اش اشتیاق زاید الوصف فرد است و همانطور که در طول تاریخ مشاهده میکنید ، از میان افراد بسیار زیاری که آمدن و رفتند، فقط تعداد اندکی توانستد با خداوند اتصال برقرار کنند و از خود آثار و کتوب گرانبهایی بجا بگذارند.
از روی بندگی و اجباری
پرستش تعبدی یعنی پرستشی که بدون دانستن از چرایی پرستش، فرد بایدانجام دهد و فردبدون دانستن "حقیقت پرستش خداوند" ، آن را تعبدی و زوری انجام میدهد ؛ در صورتی که خداوند بی نیاز است.
... [مشاهده متن کامل]
پرستش خداوند باید پس از به یقین رسیدن عظمت خداوند از طریق ارتباط و اتصال با او حاصل شود. به عبارتی پرستش خداوند یک مقامی است که هرانسانی نمیتواند آن را بجا آورد و نصیب کسانی میشود که در مسیر حقیقت هستی گام گذاشته باشند و به روئیت ها و ادراکاتی از طریق اتصال با خداوندرسیده باشند.
به جایی نرسد کس به توانایی خویش * الا تو چراغ رحمتش داری پیش
اتصال با خداوند هم به همین سادگی برقرار نمیشود و پایه اش اشتیاق زاید الوصف فرد است و همانطور که در طول تاریخ مشاهده میکنید ، از میان افراد بسیار زیاری که آمدن و رفتند، فقط تعداد اندکی توانستد با خداوند اتصال برقرار کنند و از خود آثار و کتوب گرانبهایی بجا بگذارند.