تعاون مؤمنان

[ویکی فقه] تعاون مؤمنان (قرآن). تعاون یکی از اصول اخلاقی مهم است که در قرآن با صیغه امر به آن اشاره شده و همین امر نشانگر اهمیت و ارزشمندی آن است.
مؤمنان دارای عزم دینی و حضور مؤثر اجتماعی و همیاری نسبت به یکدیگر، در برابر متجاوزان هستند.«ان الذین ءامنوا وهاجروا وجـهدوا بامولهم وانفسهم فی سبیل الله والذین ءاووا ونصروا اولـئک بعضهم اولیاء بعض والذین ءامنوا ولم یهاجروا ما لکم من ولـیتهم من شیء حتی یهاجروا وان استنصروکم فی الدین فعلیکم النصر الا علی قوم بینکم وبینهم میثـق والله بما تعملون بصیر»؛ کسانی که ایمان آوردند و هجرت نمودند و با اموال و جانهای خود در راه خدا جهاد کردند، و آنها که پناه دادند و یاری نمودند، آنها یاران یکدیگرند؛ و آنها که ایمان آوردند و مهاجرت نکردند، هیچ گونه ولایت (دوستی و تعّهدی ) در برابر آنها ندارید تا هجرت کنند! و (تنها) اگر در (حفظ) دین (خود) از شما یاری طلبند، بر شماست که آنها را یاری کنید، جز بر ضدّ گروهی که میان شما و آنها، پیمان ( ترک مخاصمه ) است؛ و خداوند به آنچه عمل می کنید، بیناست! «.. للذین ءامنوا... »؛ آنچه به شما عطا شده متاع زودگذر زندگی دنیاست، و آنچه نزد خداست برای کسانی که ایمان آورده و بر پروردگارشان توکل می کنند بهتر و پایدارتر است. «والذین اذا اصابهم البغی هم ینتصرون»؛ و کسانی که هرگاه ستمی به آنها رسد، ( تسلیم ظلم نمی شوند و) یاری می طلبند!