[ویکی فقه] تعارض اماره و اصل، تنافی میان مدلول دلیل ظنّی معتبر و اصل عملی را می گویند.
تعارض اماره و اصل ، از اقسام تعارض اصل عملی و دلیل اجتهادی و به معنای تنافی میان مدلول اماره (دلیل ظنی معتبر) و با اصلی عملی است.
مثال
مانند: تعارض خبر واحد ثقه با اصل برائت شرعی ؛ برای نمونه، از طرفی خبر واحد ثقه، بر حرمت غسل ارتماسی روزه دار دلالت می کند و از طرف دیگر، چون این مورد از موارد شک در اصل تکلیف است، برائت شرعی (رفع ما لا یعلمون) نیز آن را شامل می شود.
حکم
در تعارض امارات و اصول، اماره مقدم است و مشهور ، این تقدم را از باب حکومت می دانند.
تعارض اماره و اصل ، از اقسام تعارض اصل عملی و دلیل اجتهادی و به معنای تنافی میان مدلول اماره (دلیل ظنی معتبر) و با اصلی عملی است.
مثال
مانند: تعارض خبر واحد ثقه با اصل برائت شرعی ؛ برای نمونه، از طرفی خبر واحد ثقه، بر حرمت غسل ارتماسی روزه دار دلالت می کند و از طرف دیگر، چون این مورد از موارد شک در اصل تکلیف است، برائت شرعی (رفع ما لا یعلمون) نیز آن را شامل می شود.
حکم
در تعارض امارات و اصول، اماره مقدم است و مشهور ، این تقدم را از باب حکومت می دانند.
wikifeqh: تعارض_اماره_و_اصل