تعارض ادله

[ویکی فقه] تعارض ادله (اصول). تعارض ادله، تنافی میان مدلول - یا دلالت - دو یا چند دلیل را می گویند. تعارض ادلّه، مبحثی در اصول فقه در باره تقابلِ ادله احکام و روش های رفع آن می باشد.
تعارض ادله، به معنای تنافی میان مدلول و به نظر برخی دلالت دو یا چند دلیل است، به گونه ای که هر یک مدلول دیگری را نفی کند، مثل این که شارع بگوید: «ان ظاهرت فاعتق رقبة» و بعد بگوید: «لا تملک رقبة کافرة»؛ که طبق دلیل اول، آزاد کردن رقبة کافر جایز، و طبق دلیل دوم، غیر جایز است.
معنای تعارض در لغت
تعارض در لغت به معنای یکدیگر را پیش آمدن، متعرض یکدیگر شدن و معارضه کردن با هم و معارضه به معنای در برابر دیگری پیش آمدن است.
معنای اصطلاحی تعارض
در اصطلاح اصول فقه ، تعارض ، تنافی داشتنِ مقتضای دو یا چند دلیل با یکدیگر است، به طوری که با هم متضاد یا متناقض باشند، مانند آن که دلیلی بر وجوب کاری دلالت کند و دلیلی دیگر بر حرمت یا واجب نبودن آن.
جایگاه مبحث تعارض در علم اصول
...