تضعیف کننده نوری ، یا تضعیف کننده فیبر نوری، وسیله ای است که برای کاهش سطح توان سیگنال نوری، چه در فضای آزاد و چه در فیبر نوری استفاده می شود. انواع اصلی تضعیف کننده های نوری شامل ثابت، متغیر گام به گام و متغیر پیوسته هستند.
هدف استفاده از تضعیف کننده های نوری در ارتباطات فیبر نوری را می توان نصب دائمی برای مطابقت سطوح فرستنده و گیرنده، یا افزودن موقت جهت آزمایش حاشیه های سطح توان در زمان کالیبره کردن سیگنال در نظر گرفت. خمش های تند در زمان نصب، فیبرهای نوری را تحت فشار قرار می دهد و می تواند باعث تلفات شود. اگر سیگنال دریافتی بیش از حد قوی باشد، یک راه حل موقت این است که کابل را دور یک استوانه ( حتی مداد ) بپیچید تا زمانی که سطح مورد نظر تضعیف به دست آید. [ ۱] با این حال، چنین ترتیباتی غیرقابل اعتماد هستند، زیرا احتمال شکستگی در فیبرهای تحت تنش به مرور زمان افزایش می یابد. به طور کلی، سیستم های چند حالته نیازی به تضعیف کننده ندارند، زیرا توان خروجی آنها به ندرت برای اشباع گیرنده ها کافی خواهد بود. در عوض، سیستم های تک حالته، به ویژه پیوندهای دوربرد شبکه DWDM ، اغلب نیاز به استفاده از تضعیف کننده های فیبر نوری برای تنظیم توان نوری در طول انتقال دارند.
کاهش توان معمولاً با روش هایی از جمله جذب، بازتاب، انتشار، پراکندگی، انحراف، پراش و پراکندگی و غیره انجام می شود. تضعیف کننده های نوری معمولاً با جذب نور کار می کنند، مانند عینک آفتابی که انرژی نور اضافی را جذب می کند. این ابزارها معمولاً دارای یک محدوده طول موج کاری هستند که در آن تمام انرژی نور را به طور مساوی جذب می کنند. تضعیف کننده نباید نور را منعکس کنند یا نور را در شکاف هوا پراکنده کنند، زیرا این عمل می تواند باعث انعکاس ناخواسته در فیبر شود. نوع دیگری از تضعیف کننده، با عبور نور از یک فیبر نوری با تلفات بالا سطح توان سیگنال خروجی را کاهش می دهد. [ ۲]
تضعیف کننده های نوری می توانند اشکال مختلفی داشته باشند و معمولاً به عنوان تضعیف کننده های ثابت یا متغیر طبقه بندی می شوند. علاوه بر این، آنها را می توان با توجه به نوع کانکتورها نیز طبقه بندی کرد؛ مانندLC، SC، ST، FC MU، E2000 و غیره . [ ۳]
تضعیف کننده های نوری ثابت مورد استفاده در سیستم های فیبر نوری ممکن است از اصول مختلفی برای عملکرد خود استفاده کنند. تضعیف کننده های پرکاربرد از الیاف ناخالص، یا از برش/اتصال ناهموار استفاده می کنند زیرا هر دو روش قابل اعتماد و ارزان هستند. تضعیف کننده های درونی در کابل های پچ شده تعبیه می شوند. روش دیگر استفاده از تضعیف کننده خارجی است. این تضعیف کننده مشتکل از یک مبدل کوچک نر - ماده است و به راحتی به انتهای کابل متصل می شود. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهدف استفاده از تضعیف کننده های نوری در ارتباطات فیبر نوری را می توان نصب دائمی برای مطابقت سطوح فرستنده و گیرنده، یا افزودن موقت جهت آزمایش حاشیه های سطح توان در زمان کالیبره کردن سیگنال در نظر گرفت. خمش های تند در زمان نصب، فیبرهای نوری را تحت فشار قرار می دهد و می تواند باعث تلفات شود. اگر سیگنال دریافتی بیش از حد قوی باشد، یک راه حل موقت این است که کابل را دور یک استوانه ( حتی مداد ) بپیچید تا زمانی که سطح مورد نظر تضعیف به دست آید. [ ۱] با این حال، چنین ترتیباتی غیرقابل اعتماد هستند، زیرا احتمال شکستگی در فیبرهای تحت تنش به مرور زمان افزایش می یابد. به طور کلی، سیستم های چند حالته نیازی به تضعیف کننده ندارند، زیرا توان خروجی آنها به ندرت برای اشباع گیرنده ها کافی خواهد بود. در عوض، سیستم های تک حالته، به ویژه پیوندهای دوربرد شبکه DWDM ، اغلب نیاز به استفاده از تضعیف کننده های فیبر نوری برای تنظیم توان نوری در طول انتقال دارند.
کاهش توان معمولاً با روش هایی از جمله جذب، بازتاب، انتشار، پراکندگی، انحراف، پراش و پراکندگی و غیره انجام می شود. تضعیف کننده های نوری معمولاً با جذب نور کار می کنند، مانند عینک آفتابی که انرژی نور اضافی را جذب می کند. این ابزارها معمولاً دارای یک محدوده طول موج کاری هستند که در آن تمام انرژی نور را به طور مساوی جذب می کنند. تضعیف کننده نباید نور را منعکس کنند یا نور را در شکاف هوا پراکنده کنند، زیرا این عمل می تواند باعث انعکاس ناخواسته در فیبر شود. نوع دیگری از تضعیف کننده، با عبور نور از یک فیبر نوری با تلفات بالا سطح توان سیگنال خروجی را کاهش می دهد. [ ۲]
تضعیف کننده های نوری می توانند اشکال مختلفی داشته باشند و معمولاً به عنوان تضعیف کننده های ثابت یا متغیر طبقه بندی می شوند. علاوه بر این، آنها را می توان با توجه به نوع کانکتورها نیز طبقه بندی کرد؛ مانندLC، SC، ST، FC MU، E2000 و غیره . [ ۳]
تضعیف کننده های نوری ثابت مورد استفاده در سیستم های فیبر نوری ممکن است از اصول مختلفی برای عملکرد خود استفاده کنند. تضعیف کننده های پرکاربرد از الیاف ناخالص، یا از برش/اتصال ناهموار استفاده می کنند زیرا هر دو روش قابل اعتماد و ارزان هستند. تضعیف کننده های درونی در کابل های پچ شده تعبیه می شوند. روش دیگر استفاده از تضعیف کننده خارجی است. این تضعیف کننده مشتکل از یک مبدل کوچک نر - ماده است و به راحتی به انتهای کابل متصل می شود. [ ۴]
wiki: تضعیف کننده نوری